Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2018

Κάλεσμα της Πρότασης Προοπτικής στην κατάληψη του κατ/τος ΕΤΕ 103





ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ
 ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΟΣ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ

Αθήνα 12-12-2018
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
Οι συνταξιούχοι της Εθνικής Τράπεζας κλιμακώνουν τη δράση τους για την υπόθεση του ΛΕΠΕΤΕ απέναντι στην απαράδεκτη στάση της Διοίκησης. Μετά τον αποκλεισμό των καταστημάτων Συντάγματος και Σταδίου τις προηγούμενες μέρες, από χθες 11/12 βρίσκονται στο κατάστημα Εμπορικού Κέντρου (103), κάνοντας κατάληψη και απαιτώντας το αυτονόητο: να πληρώσει η Τράπεζα τις υποχρεώσεις της και να καταβάλει το ΛΕΠΕΤΕ.
Βρεθήκαμε κι εμείς χθες το βράδυ μαζί με τους συναδέλφους μας συνταξιούχους. Κι εμείς καταβάλλουμε εισφορές, η υπόθεση αφορά και όλους τους εργαζόμενους στην Εθνική, να μπουν όλοι στο ΛΕΠΕΤΕ τώρα. Δικαιούμαστε όλοι αξιοπρεπή επικούρηση, δεν αντέχουμε άλλο να μας κλέβουν καθημερινά τον κόπο μας! Όλοι μαζί υπερασπίζουμε την επιβίωση του ΤΥΠΕΤ το οποίο ήδη αντιμετωπίζει σοβαρότατο οικονομικό πρόβλημα από τη μη καταβολή των εισφορών από τον ΛΕΠΕΤΕ. Όλοι μαζί δεν θα επιτρέψουμε να διακινδυνεύσει και το εφάπαξ μας από πιθανή υπαγωγή στο θνησιγενές Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης & Εφάπαξ Παροχών (ΕΤΕΑΕΠ).
Καλούμε τους εργαζόμενους της Αθήνας να παρευρεθούν και να στηρίξουν με την παρουσία τους την κατάληψη. Να οργανωθούν καταλήψεις σε όλη τη χώρα, να κλιμακώσουμε τη δράση μας. Επιτέλους η υποταγμένη ηγεσία του ΣΥΕΤΕ να σταματήσει να κάνει πλάτες στην Τράπεζα και την  κυβέρνηση, που φημολογείται ότι παρασκηνιακά σχεδιάζουν μείωση της παροχής, ένταξη στο ΕΤΑΕΑΠ χωρίς να πληρώσει η τράπεζα φράγκο και δημιουργία επαγγελματικού ταμείου, ό,τι χειρότερο για μας!
Να γίνει έκτακτο ΔΣ ΣΥΕΤΕ και συνελεύσεις σε όλη τη χώρα! Δεν ανεχόμαστε να φεύγουν καθημερινά συνάδελφοι από την Τράπεζα, υπό τη φοβερή πίεση και τρομοκρατία, και τα τηλεφωνήματα των στελεχών.

Για την επικούρηση, το ΤΥΠΕΤ, τη σύμβαση που δικαιούμαστε!
Mία, δύο, τρείς, πολλές καταλήψεις παντού!
Συμμετέχουμε όλοι, όχι στην ανάθεση σε άλλους για εμάς,  χωρίς εμάς!

6980925499, 6936548328, 6946465296, 6948788704, 83908, 23218, 74306, 79836

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2018

Επιστολή-πρόταση της Αγ. Συνεργασίας στην ΟΤΟΕ

ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ
ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
6-12-2018
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
Μετά το 32ο συνέδριο της ΟΤΟΕ, οι συσχετισμοί είναι ακόμη πιο αρνητικοί για το συνδικαλιστικό κίνημα, με την άνοδο των εργοδοτικών δυνάμεων στην ομοσπονδία. Παράλληλα, και κυρίως, οι εξελίξεις για τον κλάδο είναι πολύ σοβαρές, με τη λήξη της κλαδικής σύμβασης να συμπίπτει με την τεράστια επίθεση που εξαπολύουν οι τραπεζίτες στους εργαζόμενους με πολλούς τρόπους, με πολύ σοβαρούς κινδύνους το επόμενο διάστημα.
Θεωρούμε ότι πρέπει να υπάρχει το αμέσως επόμενο διάστημα μια κοινή δράση των αγωνιστικών δυνάμεων, με γνώμονα την κινητοποίηση και οργάνωση των εργαζόμενων στην κατεύθυνση της ανατροπής της επίθεσης που δεχόμαστε, τη συμβολή μας στην προσπάθεια για συγκρότηση επιτροπών αγώνα, διενέργειας γενικών συνελεύσεων και άλλων μορφών οργάνωσης της βάσης, για υπογραφή αξιοπρεπoύς κλαδικής σύμβασης, κόντρα στη βούληση του εργοδοτικού συνδικαλισμού να προστατέψει καταρχήν τις τράπεζες, με κόστος προφανώς τους τραπεζοϋπαλλήλους.
Στα πλαίσια αυτά, προτείνουμε τη συνεργασία των «Αγωνιστική Συνεργασία στην ΟΤΟΕ - Συνδικαλιστικό Δίκτυο – Αγωνιστικό Μέτωπο» καταρχήν στο κίνημα, καθώς και στις εκλογές για την εκτελεστική Γραμματεία της ΟΤΟΕ, προκειμένου να κερδηθεί η 1 και μοναδική έδρα που μας αντιστοιχεί και να κοπεί από παράταξη του εργοδοτικού συνδικαλισμού. Είμαστε ανοιχτοί σε μια συμφωνία στη βάση αγωνιστικών αρχών και δεσμεύσεων που περιλαμβάνουν :
-        Εναλλαγή στη θητεία με σεβασμό στην αναλογικότητα και προς τις 3 δυνάμεις (2 θητείες των 16 μηνών και 1 των 4 μηνών)
-        Δέσμευση για υπεράσπιση προγράμματος για την κλαδική σύμβαση και γενικότερα τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα (Ωράριο: 35ωρο, καμιά αντιδραστική αλλαγή – Αυξήσεις στους μισθούς – Κατάργηση ελαστικών εργασιακών σχέσεων – ρήτρα μη απολύσεων – υπεράσπιση ασφαλιστικών δικαιωμάτων)
-        Μέτωπο απέναντι στις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού
-        Οριζόντια ενημέρωση στη συνεργασία μεταξύ όλων, πλήρη ενημέρωση των εργαζομένων για τις τοποθετήσεις μας στην ΕΓ
-        Κοινή δράση στους χώρους δουλειάς για την κλαδική σύμβαση, με κοινή προσπάθεια για συνελεύσεις, συγκεντρώσεις, κινητοποιήσεις και δράση των εργαζόμενων.
Αναγνωρίζουμε ότι είναι ένα δύσκολο εγχείρημα, και λόγω του μικρού χρονικού διαστήματος, ενώ δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι 1 έδρα στην εκτελεστική γραμματεία θα ανατρέψει τους αρνητικούς συσχετισμούς, ούτε η πρότασή μας εξαντλείται σε αυτό. Ωστόσο, μπορούμε όλοι να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια κοινής δράσης και αγωνιστικής ταξικής ενότητας, με δέσμευση με το βλέμμα μας στους χώρους δουλειάς και την κινητοποίηση των ίδιων των εργαζόμενων, μακριά από μικροπαραταξιακές σκοπιμότητες, κόντρα στην ηγεσία της ομοσπονδίας που «εργάζεται» στην αντίθετη κατεύθυνση.
Όσοι αναγνωρίζουμε ότι υπάρχει ανάγκη για ξεδίπλωμα σημαντικών συλλογικών αγώνων άμεσα, για βήματα στην ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, πρέπει να το αποδείξουμε στην πράξη με κάθε τρόπο. Αναμένουμε την ανταπόκρισή σας.


Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2018

1η Συνεδρίαση ΓΣ ΟΤΟΕ, 10/12



Την Δευτέρα 10/12/2018 και ώρα 10.00 το πρωί, θα πραγματοποιηθεί η  συνεδρίαση του Γ.Σ. της Ο.Τ.Ο.Ε. με μοναδικό Θέμα Ημερήσιας Διάταξης:
                                   
 -  Εκλογή Μελών 15μελούς Εκτελεστικής Γραμματείας



Ανακοίνωση για τον αποκλεισμό ΑμεΑ από διαγωνισμό προσλήψεων στην ΕΤΕ


 Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση Εργαζομένων Εθνικής Τράπεζας


Η Εθνική αποκλείει τις προσλήψεις ατόμων με προβλήματα υγείας!

Η κατρακύλα της «μεγάλης μας φίλης» δεν έχει τέλος. Ιδιαίτερα η απαράδεκτη συμπεριφορά απέναντι σε νυν και εν δυνάμει εργαζόμενους με προβλήματα υγείας. Τελευταίο κρούσμα ο αποκλεισμός ατόμων με χρόνιες παθήσεις και γενικά ποσοστά αναπηρίας από δύο διαγωνισμούς προσλήψεων αυτών των ημερών. Συγκεκριμένα, τον Οκτώβριο κυκλοφόρησε προκήρυξη διαγωνισμού προσλήψεων 20 ατόμων με μεταπτυχιακούς τίτλους για διευθύνσεις, και τον Νοέμβριο διαγωνισμός για 45 προσλήψεις σε καταστήματα επαρχίας. Και στις δύο προκηρύξεις υπήρχε η παράγραφος: «η Τράπεζα θα αρνηθεί την πρόσληψη υποψηφίων που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις του Κανονισμού Εργασίας, καθώς και, όσων ύστερα από σχετική γνωμάτευση της Υγειονομικής Επιτροπής αυτής, διαπιστωθεί ότι πάσχουν από χρόνιες ασθένειες οι οποίες εμποδίζουν την πλήρη εκτέλεση των καθηκόντων τους.»
Αποτελεί απαράδεκτη ρατσιστική συμπεριφορά η συγκεκριμένη διάταξη! Στοιχειώδης κοινωνική πολιτική αποτελεί η πρόσληψη συναδέλφων με χρόνιες παθήσεις ή αναπηρία, και όχι η διαπόμπευσή τους και ο αποκλεισμός τους από την Εθνική, που έχει ανακεφαλαιοποιηθεί με τα χρήματα του ελληνικού λαού! Η διατύπωση αυτή είναι τόσο γενική, που επιτρέπει στην τράπεζα να κρίνει αυτή αν και ποιο πρόβλημα υγείας δήθεν εμποδίζει την άσκηση καθηκόντων, κι έτσι να πετάξει εκτός πολλούς ανθρώπους που κάλλιστα αξίζουν και θα μπορούσαν να εργαστούν.
Όπως κατήγγειλε μέχρι και η Εθνική Συνομοσπονδία ατόμων με αναπηρία με επιστολή της προς την Τράπεζα και κρατικούς φορείς, ακόμα και στο Ελληνικό Σύνταγμα προβλέπεται ότι τα άτομα με αναπηρίες έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτικής ζωή της χώρας, ενώ παραβιάζεται κατάφωρα η αρχή της ίσης μεταχείρισης.
Αποτελεί πρόκληση για μας και τις οικογένειές μας, όσοι γνωρίζουμε πόσο δύσκολο είναι να στηρίζουμε ανθρώπους με σοβαρά προβλήματα υγείας, να μην υπάρχει στοιχειώδης κρατική πολιτική και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις τόσο ξεδιάντροπα να μας λένε ότι πάνω από όλα είναι τα κέρδη τους, να βγαίνει η δουλειά, και όποιος δεν είναι τόσο παραγωγικός όσο θέλουν αυτοί δεν έχει χώρο στην τράπεζα. Για αυτό και τα στοιχεία που βγήκαν στη δημοσιότητα για την υψηλή ανεργία στα ΑμεΑ, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα 3/12.
Η Δ/νση Ανθρώπινου Δυναμικού έχει τεράστιες ευθύνες για το απαράδεκτο ατόπημα. Απαιτούμε την απόσυρση της εν λόγω διάταξης. Είναι σε συνέχεια της απαράδεκτης στάσης της Τράπεζας που έχει βάλει στο στόχαστρο εργαζόμενους με μεγάλα ποσοστά αναπηρίας! Με μεταθέσεις και αλαζονική συμπεριφορά εκ μέρους στελεχών, προσπαθώντας προφανώς να τους εξωθήσουν στην έξοδο γιατί «χαλούν την όμορφη εικόνα» της τράπεζας! Αφενός προχώρησαν σε πρόσφατη μετάθεση συναδέλφισσας με ποσοστό αναπηρίας 67% από το Γαλάτσι στην άλλη άκρη της Αθήνας (Δ/νση 038 δηλ. Συγγρού και Ποσειδώνος), με αποτέλεσμα τρομερή ταλαιπωρία στη μετακίνηση και βέβαιη επιβάρυνσή της, παρά την παρέμβαση μελών ΔΣ του ΣΥΕΤΕ, αφετέρου αρνούνται τη μετάθεση (ή και 6μηνη απόσπαση που έχουν δυνατότητα μέχρι να έρθει η μετάθεση) σε συναδέλφισσα με αναπηρία 70% από νησί σε κατάστημα της Αθήνας, κοντά στην οικογένειά της. Γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια ακόμα και την επιχειρησιακή σύμβαση 2016, που προβλέπει τη μετάθεση συναδέλφων με ποσοστό αναπηρίας 67% κοντά στο σπίτι τους.
Αντί να αποκλείει με τόσο ρατσιστικό τρόπο την πρόσληψη σε ανθρώπους με προβλήματα υγείας, η ΕΤΕ πρέπει να απαλλαγεί από διάφορα μεγαλοστελέχη και γιάπηδες, που παρασιτικά απολαμβάνουν προκλητικούς μισθούς για να κάνουν αλισβερίσια με εταιρείες και να φτιάχνουν ωραίο βιογραφικό να το πουλήσουν στην αγορά! Επίσης, αν έχουν σοβαρές υπηρεσιακές ανάγκες που πρέπει να καλύψουν, να βοηθήσουν τους εργαζόμενους ΑμεΑ όπως απαιτεί η κοινωνία, και να στείλουν για δουλειά τους δεκάδες συνδικαλιστές ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ κλπ όλων των συλλόγων που έχουν στη Διάθεση Προσωπικού, δηλ με ισόβια άδεια από τη σημαία, για χρόνια…
Παρότι καταγγείλαμε τα εν λόγω στη συνεδρίαση του ΔΣ του ΣΥΕΤΕ τον Νοέμβρη, δυστυχώς ΔΗΣΥΕ-ΔΑΚΕ-ΔΑΣ δεν θέλουν να ενοχλήσουν την Τράπεζα. Δεν ενεργοποιείται πλέον ούτε η Γραμματεία Ισότητας, όταν πρόκειται για τόσο σοβαρή διάκριση έναντι εργαζομένων και άνιση μεταχείριση. Ούτε καν για την εφαρμογή της επιχειρησιακής σύμβασης που αυτοί υπέγραψαν …
Φτάνει πια! Να σηκώσουμε κεφάλι, να μη γίνουμε δούλοι στον 21ο αιώνα! Να φτιάξουμε πυρήνες οργάνωσης και αντίστασης σε κάθε κατάστημα και χώρο δουλειάς. Να ζήσουμε σε μια κοινωνία ισότητας και αλληλεγγύης, και όχι σκοταδισμού και μεσαίωνα.
5-12-2018


Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2018

Ψήφισμα: άμεση παύση της δίωξης των δύο συναδέλφων για την κατάληψη στον ΕΦΚΑ

Ψήφισμα που υιοθετήθηκε μετά από πρόταση της Αγωνιστικής Συνεργασίας στην ΟΤΟΕ.


ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΟΥ 32ΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΟΤΟΕ

Στο αυτόφωρο 2  εργαζόμενοι συνδικαλιστές στα ασφαλιστικά ταμεία για τη συμμετοχή τους στην κατάληψη στα κτίρια του ΕΦΚΑ!!!
Όχι στην ποινικοποίηση των αγώνων.

Είναι πρωτοφανές να σύρονται εργαζόμενοι στα δικαστήρια επειδή αγωνίζονται ενάντια στην υποστελέχωση του ΕΦΚΑ και στην αδυναμία των εργαζόμενων να εξυπηρετήσουν τους ασφαλισμένους αλλά και ενάντια στην υπονόμευση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων γενικότερα.


Απαιτούμε την άμεση παύση της δίωξης των δύο συναδέλφων
Όχι στην ποινικοποίηση των αγώνων
Ελεύθερη συνδικαλιστική δράση

Ψήφισμα 32ου συνεδρίου ΟΤΟΕ για τη δίκη της ΧΑ


Ψήφισμα που κατέθεσε ως πρόταση στην επιτροπή ψηφισμάτων η Αγωνιστική Συνεργασία της ΟΤΟΕ, και υιοθετήθηκε ομόφωνα ως ψήφισμα του συνεδρίου.
 

Ψήφισμα 32ου συνεδρίου ΟΤΟΕ

Σήμερα 23 Νοεμβρίου, ημέρα πανελλαδικής δράσης για τη δίκη της Χρυσής Αυγής από σωματεία και συλλογικότητες, εκφράζουμε τη στήριξή μας στο δίκαιο αίτημα της πολιτικής αγωγής να επιταχυνθούν οι ρυθμοί της ώστε να ολοκληρωθεί το συντομότερο.
Η δίκη ξεκίνησε στις 20 Απριλίου 2015 και το μεγαλύτερο και σημαντικότερο κομμάτι της αποδεικτικής διαδικασίας έχει τελειώσει: οι μάρτυρες κατηγορίας των πραγματικών περιστατικών έχουν καταθέσει, η ανάγνωση εγγράφων και οπτικοακουστικού υλικού τελείωσε. Ακολουθούν  230 μάρτυρες υπεράσπισης και μετά η κλήση των κατηγορούμενων σε απολογία.
Πρέπει να φτάσουν επιτέλους σύντομα να απολογούνται ο Μιχαλολιάκος και η παρέα των 68 υπόδικων νεοναζί που οργάνωσαν και εκτέλεσαν τις επιθέσεις, τις δολοφονίες του Παύλου Φύσσα και του Σαχζάτ Λουκμάν, τις δολοφονικές επιθέσεις κατά των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ και των Αιγυπτίων αλιεργατών, τις επιθέσεις, τα μαχαιρώματα και τα πογκρόμ κατά εκατοντάδων μεταναστών.  Γι’ αυτό άλλωστε και οι συνήγοροι υπεράσπισης της Χρυσής Αυγής κωλυσιεργούν δίνοντας εκατοντάδες άσχετες επερωτήσεις των υπόδικων βουλευτών, για να ροκανίζουν το χρόνο και να φτάσουν στις επόμενες εκλογές χωρίς να έχει ξεκινήσει η διαδικασία των απολογιών.

Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ενός ανθρώπου γνωστού για τις αντιφασιστικές πεποιθήσεις του, αλλά και η δολοφονία του μετανάστη εργάτη Σαχζάτ Λουκμάν, στάθηκαν οι τραγικές αφορμές για να οδηγηθεί η συμμορία στη δικαιοσύνη, η οποία ωστόσο κωλυσιεργεί με τρόπο που γεννά ερωτηματικά ως προς την έκβαση αυτής της δίκης. Το αντιφασιστικό κίνημα, οι εργαζόμενοι και η νεολαία δεν επαναπαυόμαστε. Τα συνδικάτα προάγουν την αλληλεγγύη και απαιτούν την καταδίκη των νοσταλγών των ναζί, που καλλιεργούν το μίσος απέναντι στους πρόσφυγες και τους αδύνατους.  

Να τιμωρηθούν οι νεοναζί δολοφόνοι!

Ποτέ ξανά φασισμός!


Ψήφισμα 32ου συνεδρίου ΟΤΟΕ: Άμεση απελευθέρωση της φυλακισμένης καθαρίστριας

Ψήφισμα του 32ου συνεδρίου της ΟΤΟΕ

Αθήνα, 25-11-2018


Άμεση απελεύθερωση της φυλακισμένης καθαρίστριας

Η υπόθεση της καταδίκης σε 10 χρόνια φυλακή της καθαρίστριας από το Βόλο έχει συγκλονίσει κάθε υγιώς σκεπτόμενο άνθρωπο. Το «τρομερό» έγκλημα της καθαρίσριας ήταν ότι παραχάραξε το απολυτήριο του Δημοτικού για να φαίνεται ότι τελίωσε τη ΣΤ΄ και όχι την Ε΄ τάξη, ώστε να μπορέσει να προσληφθεί μέσω ΑΣΕΠ ως καθαρίστρια στο Δήμο Βόλου το 1996.

Το δημόσιο δεν υπέστη καμία ζημιά από αυτή την απάτη. Η γυναίκα εργαζόταν και προσέφερε τις υπηρεσίες της κανονικά επί 20 χρόνια. Δεν έκλεψε, δεν καταχράστηκε δημόσιο χρήμα. Εργάστηκε για να μπορέσει να καλύψει τις οικογενειακές της ανάγκες. Αντίθετα, το Δημόσιο και όλοι εμείς έχουμε υποστεί τεράστια ζημιά από τις πολιτικές λιτότητας, την πτώση του βιοτικού επιπέδου και τα τεράστια σκάνδαλα που συνδυάζονται με αυτές τις πολιτικές. Απέναντι στα οποία η δικαιοσύνη έχει δέιξει επιείκια έως ανοχή.

Η δικαιοσύνη οφείλει να επανεξετάσει την υπόθεση. Ζητάμε την άμεση αποφυλάκιση της καθαρίστριας. Το δικαίωμα στη δουλειά δεν είναι έγκλημα.



Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2018

Ανακοίνωση-κάλεσμα για την απεργία 28/11


28 Νοέμβρη 2018:
Απεργούμε – διεκδικούμε – ξεσηκωνόμαστε! Όλοι στη μάχη για νέα κλαδική σύμβαση!

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες.
Στις 28/11 έχουμε την ευκαιρία να αντιδράσουμε απέναντι στο μαύρο μέτωπο που απειλεί τις ζωές μας. Την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που πουλάει παραμύθια ότι βγήκαμε από τα μνημόνια όταν διατηρεί όλους τους μνημονιακούς νόμους της 8ετίας και κατεβάζει έναν αντιδραστικό προϋπολογισμό για το 2019 με νέες περικοπές κοινωνικών δαπανών, όλα τα μνημονιακά κόμματα νέα και παλιά που «μας κουνάνε το δάχτυλο» να μην τολμάμε να διεκδικούμε και να αποδεχθούμε τη μιζέρια, τους ξένους και ντόπιους ολιγάρχες και τους πολιτικούς υπηρέτες τους που σπέρνουν ανεργία και μισθούς φτώχειας, τους χειρότερους εργοδότες δηλ. τους τραπεζίτες που έχουν το θράσος να ζητάνε να πληρώσουμε εμείς τις ζημιές τους! 

Είμαστε σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο για τον κλάδο, αφού η κλαδική σύμβαση λήγει στις 31/12. Οι τραπεζίτες «διώχνουν» μαζικά καθημερινά συναδέλφους με συνεχιζόμενα εθελούσια προγράμματα, δεκάδες καταστήματα κλείνουν σε όλη την Ελλάδα, οι μισθοί μας έιναι καθηλωμένοι, τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα χάνονται όλα σιγά σιγά, και η τρομοκρατία των απολύσεων και των ατομικών στόχων είναι καθημερινά φαινόμενα στους χώρους δουλειάς. Οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις και οι εργολαβίες αυξάνονται γοργά, και οι τραπεζίτες χρησιμοποιούν τον μπαμπούλα της ψηφιοποίησης για να μας πουν ότι περισσεύουμε και πρέπει να μείνουμε άνεργοι! 

 Όμως εμείς βλέπουμε ότι η δουλειά δεν βγαίνει και η εντατικοποίηση αυξάνεται, οι απλήρωτες υπερωρίες παραμένουν, τα δικαιώματά μας θυσιάζονται, και χρειάζονται μαζικές προσλήψεις αντί για μείωση θέσεων εργασίας. Όσο κι αν θέλουν να μας πείσουν ότι οι νέες τεχνολογίες έιναι κάτι κακό και πρέπει να την πληρώσουν πάλι οι εργαζόμενοι, εμείς ξέρουμε ότι οι εργαζόμενοι ανακαλύψαμε τις επιστήμες και την τεχνολογία για να κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη, να δουλεύουμε λιγότερο και να δουλεύουμε όλοι, να αξιοποίησουμε την πρόοδο προς όφελος των εργαζομένων, κι όχι για να κερδίζουν οι εργοδότες.

Στην τρομοκρατία τους, απαντάμε με συλλογική δράση!  Οι αγώνες στα χέρια μας!

Φτάνει, ως εδώ! Δεν θα την πληρώσουμε άλλο οι τραπεζοϋπάλληλοι. Οι τράπεζες έχουν ακόμη δεκάδες golden boys που γυρνάνε από τράπεζα σε τράπεζα με προκλητικούς μισθούς, δανείζουν εκατομμύρια σε επιχειρηματίες και διαγράφουν τεράστια επιχειρηματικά κόκκινα δάνεια φορτώνοντάς τα στο λαό και τις πλάτες μας, δίνουν εκατομμύρια σε εργολάβους και εταιρείες με αλισβερίσια, όταν έχουν χιλιάδες ενοικιαζόμενους των 700 ευρώ και δεν θέλουν να μας δώσουν πίσω αυτά που χάσαμε στους μισθούς μας τα τελευταία χρόνια! 

Να απεργήσουμε, να δώσουμε τη μάχη της αξιοπρέπειας και του συλλογικού αγώνα, διεκδικώντας αξιοπρεπή κλαδική σύμβαση! Έχουμε δύναμη, μας έχουν ανάγκη, όλοι οι εργαζόμενοι ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης να σηκώσουμε κεφάλι, να στείλουμε ένα ηχηρό μήνυμα ότι δεν παραδινόμαστε! Με συνολικό πρόγραμμα δράσης και προοπτική κλιμάκωσης, με αποφάσεις γενικών συνελεύσεων. Δεν έχουμε καμιά εμπιστοσύνη στην ΟΤΟΕ και τη ΓΣΕΕ, πρέπει να απαλλαγούμε άμεσα από τους εργατοπατέρες και τους συνδικαλιστές που ξεπουλάνε τα δικαιώματά μας. Δεν απεργούμε γι αυτούς, αλλά για μας και τα δικαιώματά μας απέναντι στα αφεντικά και το κράτος. Η ΓΣΕΕ είναι πλήρως απαξιωμένη στους εργαζόμενους, αφού αναζητά συμμαχίες στους εργοδότες σε πανεθνικά μέτωπα. Η ΟΤΟΕ νοιάζεται περισσότερο για τη σταθερότητα των τραπεζών από τα εργασιακά μας δικαιώματα, ακόμα δεν έχει καταρτίσει πλαίσιο κλαδικής σύμβασης και πρόγραμμα δράσης, περιμένοντας ξανά να λήξει η σύμβαση και να είμαστε με την πλάτη στον τοίχο. Όπως έκανε στις προηγούμενες συμβάσεις και μετράμε ήττες.

Να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας, να οργανωθούμε, να φτιάξουμε επιτροπές αγώνα. Ο μήνας ξεκίνησε απεργιακά, στις 1 Νοέμβρη με το ελπιδοφόρο βήμα της διακλαδικής απεργίας πρωτοβάθμιων σωματείων ιδιωτικού τομέα για συλλογικές συμβάσεις εργασίας, σε συντονισμό πραγματικό από τα κάτω. Σε αυτό το δρόμο σας καλούμε, να μη λείψει κανείς! Δεν θα γίνουμε δούλοι στον 21ο αιώνα! Μπορούμε να νικήσουμε!

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΑΞΙΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ (ΑΘΗΝΑ, ΜΟΥΣΕΙΟ 10.30)

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2018

Διακήρυξη για το 32ο συνέδριο της ΟΤΟΕ, 23-25 Νοέμβρη




32ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΟΤΟΕ:
 ΜΕΤΩΠΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ
ΜΕ ΕΝΑ ΤΑΞΙΚΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΒΑΣΗΣ & ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ

Το επικείμενο 32ο συνέδριο της ΟΤΟΕ και τα όσα πρόκειται να λάβουν χώρα σε αυτό θα μπορούσε να συνοψιστεί σε μία φράση: «στο ίδιο έργο θεατές».  Το «ανφάν γκατέ» του τραπεζοϋπαλληλικού συνδικαλισμού θα μαζευτεί για τρεις μέρες στο γνώριμο πολυτελές αθηναϊκό ξενοδοχείο, υπό επαγγελματική οπτικοακουστική κάλυψη. Οι εκπρόσωποι της πολιτικής ηγεσίας, και ο ισόβιος πρόεδρος της ΓΣΕΕ θα απευθύνουν χαιρετισμούς. Θα ακολουθήσει η διαδικασία νομιμοποίησης των συνέδρων, οπότε και, μεταξύ άλλων, σύνεδροι-φαντάσματα θα ενταχθούν από σωματεία – σφραγίδες στο σώμα στα πλαίσια μιας, επεξεργασμένης στην εντέλεια, εκλογικής αριθμητικής, η οποία και θα αποτυπωθεί στην ψηφοφορία της τελευταίας ημέρας. Ενδιάμεσα, και όπως έχουμε δει σε όλα τα πρόσφατα συνέδρια, θα ακολουθήσει το κύριο –θεωρητικά - μέρος της διαδικασίας με τις τοποθετήσεις των συνέδρων που αφορά εξαιρετικά προβλέψιμες και πλήρως αδιάφορες, πλην εξαιρέσεων, ομιλίες μπροστά σε άδεια καθίσματα. Ούτως ή άλλως τα διακυβεύματα αυτού του συνεδρίου, η αναπαραγωγή των γραφειοκρατικών μηχανισμών και η νομή των «καρεκλών» (και των ωφελημάτων που τις συνοδεύουν) μέσα σε αυτούς είναι αντικείμενο άλλων διεργασιών που εκτυλίσσονται αλλού, ερήμην των εργαζομένων και σίγουρα όχι σε μια δημόσια διαδικασία ανταλλαγής θέσεων και προγραμμάτων. Η πλειοψηφία, ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΟΙ-ΣΥΡΙΖΑ δεν ενδιαφέρεται και δεν σκοπεύει καθόλου να πάρει σημαντικές αποφάσεις για τα σοβαρά προβλήματα και ζητήματα του κλάδου και ένα στοιχειώδες πρόγραμμα δράσης, όπως θα περίμενε κανείς. Η μόνη καινοτομία που ίσως υπάρξει σε αυτό το συνέδριο θα έλθει στην περίπτωση που εισακουστεί το πρόσφατο αίτημα της ηγεσίας της ΓΣΕΕ προς το υπουργείο «Προστασίας του Πολίτη» για αστυνομική παρουσία στις συνδικαλιστικές διαδικασίες, οπότε και μπορεί να δούμε τις δυνάμεις καταστολής να συνδράμουν στην τήρηση της «νομιμότητας». Άλλωστε, είδαμε ιδιωτική ασφάλεια ή αστυνομία σε Γενικές Συνελεύσεις αυτοδιαχειριζόμενων ταμείων, που έφεραν ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-Εργοδοτικοί (ΓΣ ΤΥΠΕΤ, ΤΑΠΙΛΤΑΤ).

Ο κοινωνικός μεσαίωνας και τα αστικά ιδεολογήματα είναι εδώ

Το πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον μέσα στο οποίο διεξάγεται το συνέδριο είναι ολότελα δυσμενές για την εργατική τάξη, καθώς το εργατικό κίνημα έχει δεχθεί συντριπτικά πλήγματα.  Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ όχι απλά συνεχίζει την πολιτική των προκατόχων της, αλλά το κάνει με τέτοια επιμέλεια και αποτελεσματικότητα ώστε να μην προλαβαίνει να μαζεύει συγχαρητήρια από τους εκπροσώπους των ιμπεριαλιστών δανειστών, αλλά και Έλληνες κεφαλαιοκράτες. Ακόμα σημαντικότερο είναι το γεγονός ότι ενώ η άνοδός της στην εξουσία βασίστηκε στην κεφαλαιοποίηση της έντονης αγωνιστικής διάθεσης που επικρατούσε στην κοινωνία κατά τη διάρκεια των πρώτων μνημονιακών χρόνων, η διάψευση της προεκλογικής ρητορικής της και των προσδοκιών που δημιούργησε, έσπειρε απογοήτευση και ηττοπάθεια. Η κοινωνία αντιλήφθηκε ότι για να ανατραπούν τα μνημόνια τελικά χρειαζόταν ρήξη, σύγκρουση και ανατροπή της αστικής κυριαρχίας και όχι εκλογές και «διαπραγμάτευση».  Ταυτόχρονα, η διακυβέρνηση αυτή στο όνομα της «αριστεράς» και μέσα σε ένα τοπίο όπου η γενικότερη ταξική συνείδηση και πολιτική συγκρότηση κινούνται σε χαμηλά επίπεδα, φουσκώνει τα πανιά της αστικής ιδεολογίας, του εθνικισμού και του ρατσισμού. 
Η κατ’ εξακολούθηση εξαπάτηση της κοινωνίας δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί αν δεν είχε προηγηθεί  συστηματική συσκότιση και παραπλάνηση ως προς τη φύση των αλλαγών που έφερε η παγκόσμια κρίση του καπιταλισμού, τις αιτίες που οδήγησαν σ αυτήν και τα κεντρικά διαχειριστικά ζητήματα που αφορούσε. Έτσι,
·       Η δομική καπιταλιστική κρίση βαφτίστηκε «κρίση χρέους». Το δημόσιο χρέος από εργαλείο για την απομύζηση των αξιών που παράγει η ελληνική εργατική τάξη και αύξησης στο μέγιστο δυνατό επίπεδο του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, έγινε μια «πανεθνική» και διαταξική υπόθεση. Θυμόμαστε όλοι πόσος χρόνος και φαιά ουσία καταναλώθηκαν σε προτάσεις περί της ανάγκης συγκρότησης «επιτροπής λογιστικού ελέγχου», η οποία δήθεν θα κήρυττε το μεγαλύτερο μέρος του χρέους «απεχθές», και άλλα τέτοια φληναφήματα, τα οποία σκορπούσαν σύγχυση και είχαν τη δική τους συνδρομή στην καλλιέργεια ενός κλίματος εφησυχασμού στην εργατική τάξη, η οποία έτσι κι αλλιώς ήταν ταξικά απροετοίμαστη για ν’ αντιμετωπίσει τη σφοδρή και κατά κύματα επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου. Τώρα πλέον ανάγκη για παρόμοιες πομφόλυγες δεν υπάρχει. Το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων σχεδόν  αποδέχεται ρητά και κατηγορηματικά ότι το χρέος πρέπει να εξυπηρετείται κανονικά. μέσα από τα ματωμένα «πρωτογενή πλεονάσματα».
·       Με βάση τη λογική αυτή τα Μνημόνια χαρακτηρίστηκαν ως μια κατάσταση εξαίρεσης που σκοπό είχε να αντιμετωπίσει την «κρίση χρέους», ενώ δεν ήταν παρά ο οδικός χάρτης για την ανασυγκρότηση του ελληνικού καπιταλισμού σε μια άκρως συντηρητική κατεύθυνση. Πρόκειται για την ολοκλήρωση μιας διαδικασίας η οποία ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του ‘80, γνώρισε την πρώτη κορύφωσή της στα μέσα της δεκαετίας του ‘90 και έκτοτε συνεχιζόταν με σταθερό ρυθμό. Με την ένταξη στην ΕΕ και στην ΟΝΕ στη συνέχεια, ξεκίνησε η αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, οι μισθοί μας έφταναν ίσα για να ζούμε και να δανειζόμαστε αρκετά, το ασφαλιστικό σύστημα άρχισε σιγά σιγά να ξηλώνεται, οι ιδιωτικοποιήσεις είχαν ξεκινήσει σε δημόσια αγαθά. Η διαφορά είναι πως τότε η συντηρητική ανασυγκρότηση εξελισσόταν βήμα-βήμα, καμιά φορά και με υποχωρήσεις (μπορούμε πχ να θυμηθούμε την υπαναχώρηση από το σχέδιο Γιαννίτση), ενώ στα μνημονιακά χρόνια η διαδικασία πήρε θυελλώδη μορφή, ο ιστορικός χρόνος συμπυκνώθηκε και χάθηκαν κατακτήσεις δεκαετιών μέσα σε λίγα χρόνια. Γιατί η κρίση του καπιταλισμού που ξέσπασε το 2008, απαιτούσε μια επείγουσα αστική απάντηση, που δεν ήταν άλλη από τα μνημόνια και τη βάρβαρη επίθεση βιομήχανων, τραπεζιτών και εφοπλιστών στα εργατικά στρώματα. Γι΄ αυτό και οποιαδήποτε προσπάθεια κατάργησης του μνημονίου έρχεται σε σύγκρουση με τα συμφέροντά τους και απειλεί την κυριαρχία τους.
·       Στη συνέχεια, βάσει της ίδιας οργουελικής αντιστροφής της σημασίας των λέξεων, αυτό που πλασαρίστηκε ως «έξοδος από τα μνημόνια», στην πραγματικότητα συνιστά τη διαιώνιση της μνημονιακής πολιτικής στο διηνεκές. Ο ΣΥΡΙΖΑ βαφτίζει το ψάρι κρέας, μοιράζει τη φτώχεια, δίνει τα ρέστα του στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Οι συλλογικές συμβάσεις δεν έχουν επανέλθει παρά τα παραμύθια της κυβέρνησης, πχ οι επιχειρησιακές ακόμα υπερισχύουν ενώ η επεκτασιμότητα δεν έχει εφαρμοστεί αφού οι εργοδότες δεν καταθέτουν μητρώα, ο βασικός μισθός είναι στα 581 μεικτά, για τους κάτω των 25 είναι στα 516, ενώ η συζήτηση για αύξηση είναι της τάξης των 30 ευρώ μεικτά! Το αφορολόγητο για τους μισθωτούς θα μειωθεί ακόμα περισσότερο το 2019, όταν προανήγγειλε μείωση φόρων για τις μεγάλες επιχειρήσεις (25% από 29%).Ένα μετα-μνημόνιο όπου το νέο οικονομικό, δημοσιονομικό, εργασιακό και ασφαλιστικό περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί διατηρείται αλώβητο και συχνά πυκνά θα ενισχύεται με πρόσθετα μέτρα που θα διασφαλίζουν την επίτευξη των στόχων πρωτογενούς πλεονάσματος μέχρι το 2060.

Το τραπεζικό σύστημα επιτίθεται διπλά: στους τραπεζοϋπαλλήλους και την κοινωνία

Στον πυρήνα της «διάσωσης» της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας από το ξένο και το ντόπιο κεφάλαιο είναι πάνω απ’ όλα η διασφάλιση της «σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος», στον αντίποδα της εξάντλησης της εργαζόμενης κοινωνίας, της διαρκούς και επίμονης εσωτερικής υποτίμησης. Παρότι οι Διοικήσεις των τραπεζών ευθύνονται για τη χρεοκοπία τους την προηγούμενη δεκαετία, διασώθηκαν τελικά με κρατικό χρήμα εις βάρος των φορολογούμενων, και παραμένουν αλώβητες στις θέσεις τους, με μέτρα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που την στηρίζουν (π.χ. ασυλία τραπεζικών στελεχών, αναβαλλόμενος φόρος κλπ). Δεν φτάνει που ο λαός πλήρωσε με τα δυσβάσταχτα μέτρα και τα μνημόνια τις τρύπες των τραπεζών και τα θαλασσοδάνεια, με δεκάδες επιχειρηματίες να εκμεταλλεύτηκαν εκατομμύρια ευρώ ως δανεικά κι αγύριστα, οι τράπεζες με το σκάνδαλο του αιώνα παρέμειναν σε ιδιωτικά χέρια.  Η ανακεφαλαιοποίηση του 2015 ήταν η συνέχεια της πολιτικής ΠΑΣΟΚ-ΝΔ από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Σήμερα, τα «γενναία» προγράμματα αναδιάρθρωσης των τραπεζών περιλαμβάνουν νέα ανακεφαλαιοποίηση με κρατικό χρήμα, πώληση «κόκκινων» δανείων σε κοράκια, περικοπή των θέσεων εργασίας μέσω της ψηφιοποίησης αλλά και της εξωτερίκευσης των τραπεζικών εργασιών, διάλυση εργασιακών σχέσεων κ.λπ. Ακολουθώντας τη γραμμή του «κοινωνικού εταιρισμού», οι συνδικαλιστικές ηγεσίες του κλάδου συμπορεύθηκαν πλήρως με τα προγράμματα αυτά, διαβεβαιώνοντας τους εργαζόμενους ότι  η διάσωση των τραπεζών σημαίνει και διάσωση των τραπεζοϋπαλλήλων. Στον καπιταλισμό, όμως, δεν υπάρχει «αναδιάρθρωση» που να μην την πληρώνουν οι εργαζόμενοι, με απολύσεις («εθελούσιες» και μη), μειώσεις μισθών και χειροτέρευση των εργασιακών σχέσεων. Η ΟΤΟΕ, με την επικράτηση του εργοδοτικού συνδικαλισμού, έχει ταυτίσει τα συμφέροντά της με αυτά των τραπεζιτών. Δεν κατήγγειλε ποτέ το σκάνδαλο της κρατικής στήριξης, τους γυρολόγους γιάπηδες που παίρνουν μεταγραφές από τράπεζα σε τράπεζα.
Ως προς τα κόκκινα δάνεια, η μεταβίβασή τους  (έναντι εξευτελιστικού μάλιστα τιμήματος) στα κοράκια του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου αλλά και ντόπιους «επενδυτές», ενώ αρχικά αποκηρυσσόταν μετά βδελυγμίας από τη συνδικαλιστική ηγεσία του κλάδου ως ένα απαράδεκτο «σκιώδες τραπεζικό σύστημα» τώρα πλέον χαιρετίζεται ως μια «καινοτόμα επιχειρησιακή πρακτική» που διασφαλίζει το μέλλον των τραπεζών. Η ΟΤΟΕ ποτέ δεν έβγαλε στο φως στοιχεία για τα κόκκινα δάνεια των επιχειρηματιών που διαγράφονται, όταν πλειστηριάζονται σπίτια ανέργων και συνταξιούχων για λίγες χιλιάδες ευρώ. Σήμερα, που υπάρχουν σενάρια για το πώς θα γλιτώσουν οι τράπεζες τη χασούρα από την πώληση των κόκκινων δανείων με νέα κρατική στήριξη, ή δημιουργία bad bank, η ΟΤΟΕ αρνείται το μέτωπο με την κοινωνία απέναντι στις τράπεζες και παρουσιάζει βελτιωτικές προτάσεις που δεν θα θίξουν τους τραπεζίτες! Παρότι, υπάρχει και σοβαρός κίνδυνος να χαθούν και θέσεις εργασίας με τις πωλήσεις ολόκληρων πακέτων δανείων.
Κι αφού, σε αποθέωση της πλέον συντεχνιακής και φιλοεργοδοτικής λογικής, η ΟΤΟΕ εγκλώβισε τον κλάδο μας και μας απομόνωσε από την υπόλοιπη κοινωνία αρνούμενη να εναντιωθεί στους πλειστηριασμούς, αποδεικνύεται πλέον το αυτονόητο: ότι οι εργαζόμενοι στις τράπεζες είμαστε κομμάτι της κοινωνίας και δεν έχουμε να προσδοκούμε σε κανενός είδους ευνοϊκή μεταχείριση από τους τραπεζίτες. Η διάταξη της κλαδικής για ρύθμιση τύπου «split and freeze» στα στεγαστικά δάνεια παρέμεινε κενό γράμμα και αφήνεται στη διακριτική ευχέρεια «οι ρυθμίσεις … να αντιμετωπίζονται από κάθε τράπεζα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στα πλαίσια του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου». Με την επικείμενη κατάργηση/περιορισμό της όποιας προστασίας προσφέρει ο Ν.3869 (στον οποίο είναι ενταγμένοι και πάρα πολλοί συνάδελφοι οι οποίοι τον επέλεξαν αντί των ληστρικών ρυθμίσεων των τραπεζών) μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε το πραγματικό νόημα αυτής της διατύπωσης, για την οποία η ΟΤΟΕ πανηγυρίζει κιόλας.

Ο εργοδοτικός – κυβερνητικός συνδικαλισμός στην ΟΤΟΕ μας έχει προσθέσει ήττες

Η αποτίμηση της τριετίας που μεσολάβησε από το προηγούμενο συνέδριο της ΟΤΟΕ και συνεπώς ο απολογισμός της δράσης της είναι καθαρά αρνητικός, όπως μετριέται στη χειροτέρευση της θέσης των εργαζόμενων, και πρέπει να καταψηφιστεί. Αντίθετα, διαπιστώνουμε πλέον τη μετάλλαξη του κυρίαρχου συνδικαλιστικού μοντέλου από γραφειοκρατικό σε ξεκάθαρα αστικοποιημένο και εργοδοτικό, έχοντας πλέον αποποιηθεί ακόμα και τις διεκδικήσεις οικονομικού χαρακτήρα πάνω στις οποίες  στήριζε την ύπαρξή του όλα τα προηγούμενα χρόνια. Δεν είναι τυχαίο ότι το μαύρο μέτωπο ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-Εργοδοτικών - στο οποίο προστίθεται πλέον και το μπλοκ των συνδικαλιστικών δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ, της Ριζοσπαστικής Παρέμβασης που σε πολλές περιπτώσεις συγκυβερνά με ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ ή και ελέγχει σωματεία (πχ Σύλλογος πρ. Κύπρου – Πειραιώς, Σύλλογος πρ. Εθνοντάτα κλπ) - στους περισσότερους συλλόγους μόνο κατ όνομα εμφανίζεται  μέσω διαφορετικών παρατάξεων που συνεχώς συνεργάζονται. Αποτελεί πλέον έναν ενιαίο και αδιαίρετο σχηματισμό, που το μόνο που έχει να διαπραγματευτεί με την εκάστοτε εργοδοσία του είναι η συμμετοχή στη διαχείριση των κονδυλίων προγραμμάτων φιλανθρωπικού χαρακτήρα (όπως το υπό σύσταση ταμείο απολύσεων που εξήγγειλε η ΟΤΟΕ). Άλλωστε για τη συνδικαλιστική ηγεσία δεν υπάρχει πλέον ούτε ταξικός και κοινωνικός ανταγωνισμός ούτε αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας, όλοι είμαστε συνεργάτες και συνοδοιπόροι στα πλαίσια της «Κοινωνικής Συμμαχίας».
Η κλαδική σύμβαση που υπέγραψε χωρίς κανέναν αγώνα η ΟΤΟΕ το 2015 ήταν κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των τραπεζιτών. Οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις προελαύνουν και χιλιάδες τραπεζοϋπάλληλοι είναι εκτός σύμβασης, η σταδιακή αποκατάσταση των μισθών δεν ήρθε ποτέ, το συμπληρωματικό πρόγραμμα υγείας που πολυδιαφημίστηκε έμεινε στα χαρτιά, ενώ και για τα δάνεια των συναδέλφων η διατύπωση  επέτρεψε στις τράπεζες να μην υπάρξει πραγματική ελάφρυνση. Το μόνο που πραγματικά εφαρμόστηκε ήταν αυτό που ζήτησαν οι τραπεζίτες: η δυνατότητα ελαστικού ωραρίου και οι βάρδιες σε όλες τις διευθύνσεις.
Η «βούληση των τραπεζών και της ΟΤΟΕ να προστατεύσουν την απασχόληση στον κλάδο» τελικά μεταφράστηκε σε μείωση των θέσεων εργασίας ήδη κατά 40% τα τελευταία χρόνια κι έπεται και συνέχεια. Η ψηφιοποίηση των εργασιών αποτελεί τον «μπαμπούλα» που πρέπει να μας κάνει να αποδεχτούμε ότι η περαιτέρω συρρίκνωση των θέσεων εργασίας είναι νομοτελειακή και αναπόφευκτη. Η τεχνολογική εξέλιξη μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί προς όφελος των εργαζόμενων και της κοινωνίας συνολικά –με μείωση του χρόνου εργασίας και με τη δυνατότητα πρόσβασης περισσότερων ανθρώπων στην  παροχή περισσότερων και καλύτερων αγαθών και υπηρεσιών. Αντί αυτού επικρατεί η εργοδοτική λογική της μείωσης του λειτουργικού (δηλαδή του μισθολογικού) κόστους, χάριν πάντοτε της «ανταγωνιστικότητας». Το μαζικό κλείσιμο καταστημάτων, οι μεταθέσεις προσωπικού ακόμα και σε άλλη πόλη, η εντατικοποίηση, η ατομική στοχοθεσία και η αφόρητη πίεση για πωλήσεις, η παραβίαση του ωραρίου, η πίεση να μην έχουμε προσωπική και οικογενειακή ζωή, έχουν κάνει την καθημερινότητά μας αβίωτη.
Κι επειδή οι τράπεζες, ως επιχειρήσεις εντάσεως εργασίας, χρειάζονται προσωπικό για να λειτουργήσουν, η εξωτερίκευση εργασιών, το σύγχρονο δουλεμπόριο της ενοικιαζόμενης εργασίας, οι εργολαβίες και οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, η απόσχιση κλάδων – όπως η φύλαξη και η καθαριότητα σε Πειραιώς και Alpha Bank-, η φθηνή και απλήρωτη εργασία ενίοτε (χιλιάδες απλήρωτες εργατοώρες υπερωριακής απασχόλησης)  εξαπλώνονται διαρκώς σε βαθμό τέτοιο που, αν δεν αλλάξει κάτι, μαθηματικά οι συλλογικές συμβάσεις δεν θα αφορούν σύντομα παρά μια μειοψηφία των εργαζόμενων στον τραπεζικό κλάδο. Με τις εθελούσιες που γίνονται απανωτά, συντελείται τελικά αντικατάσταση του προσωπικού που υπάγεται στις κλαδικές συμβάσεις και τους υπάρχοντες κανονισμούς, με φθηνό προσωπικό ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Πάνω απ’ όλα τα κέρδη. Στο βωμό τους θυσιάζονται οι μισθοί μας, τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα, οι θέσεις εργασίας, οι συλλογικές συμβάσεις.
Οι μισθοί μέσω των κλαδικών κι επιχειρησιακών συμβάσεων που έχουν υπογραφεί την τελευταία πενταετία, καταβαραθρώθηκαν χωρίς προοπτική για την παραμικρή αποκατάστασή τους στα προηγούμενα επίπεδα.  Η «επανεξέταση των βασικών μισθών του ενιαίου μισθολογίου των τραπεζοϋπαλλήλων με στόχο τη βελτίωση του εισοδήματος και την κάλυψη προηγούμενων απωλειών« που προβλεπόταν από την κλαδική σύμβαση του 2016-2018 παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες καθώς οι τραπεζίτες «ΘΑ διερευνήσουν τη δυνατότητα αναπροσαρμογής τους στα πλαίσια της επόμενης κλαδικής ΣΣΕ 2019-2021, λαμβάνοντας υπόψιν τα μεγέθη αλλά και τις προοπτικές του κλάδου» (ανακοίνωση ΟΤΟΕ Νοεμβρίου 2018). Το επίδομα ισολογισμού που υπενθυμίζουμε ότι τυπικά δεν καταργήθηκε αλλά αναστάλθηκε προσωρινά,  αποτελεί πια μια μακρινή ανάμνηση.  Διάφορα παραπλανητικά τρικ όπως οι αλήστου μνήμης «ρήτρες συμψηφισμού»  κατέρρευσαν εν μια νυκτί, καθώς μπροστά στα θέλω των τραπεζιτών, οι εργατοπατέρες δεν έχουν κανένα πρόβλημα να αναιρέσουν και τις ίδιες τις υπογραφές τους.  Τα μόνα που δεν έχουν ανασταλεί, είναι οι προκλητικοί μισθοί των μεγαλοστελεχών των τραπεζών, η μεταγραφική δεινότητα των γιάπηδων από τράπεζα σε τράπεζα, τα εκατομμύρια που δίνονται σε εταιρείες, εργολαβίες, και όλα αυτά για τα οποία ισχύει ότι Λεφτά Υπάρχουν για ό,τι θέλουν οι τραπεζίτες, εκτός από τα εργασιακά θέματα που είναι κόστος που πρέπει να περικοπεί.
Στο ασφαλιστικό, βλέπουμε τη διάλυση και των τελευταίων ευνοϊκότερων καθεστώτων που υπήρχαν στην επικουρική ασφάλιση (ΤΑΠΙΛΤΑΤ, ΛΕΠΕΤΕ κ.α.) και την προσπάθεια για πλήρη στροφή στα επαγγελματικά ταμεία και την ιδιωτική ασφάλιση. Αφού πρώτα πετάχτηκαν τα αποθεματικά των ταμείων στις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, αφού σταμάτησαν οι προσλήψεις και οι τράπεζες διώχνουν σωρηδόν κόσμο με εθελούσια προγράμματα, στη συνέχεια, ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία, αυτά κρίθηκαν ως «μη βιώσιμα» και οδηγούνται στη διάλυση. Στη θέση της συλλογικής ασφαλιστικής  συνείδησης, προβάλλεται η ιδέα της ασφάλισης ως ατομική επένδυση, με μοναδικό σκοπό την πλήρη απαλλαγή κράτους και εργοδοτών από κάθε εγγύηση και υποχρέωση. Η ευθύνη της ΟΤΟΕ που πάντα πάλευε για να μας εξαιρέσουν και όχι για να ανατραπούν τα σχέδια των κυβερνώντων και εργοδοτών, είναι τεράστια στο ότι έφερε το σημαντικό ζήτημα της κύριας σύνταξης που αφορά όλους τους τραπεζοϋπάλληλους να είναι μια χαμένη υπόθεση. Αρνήθηκε να οργανώσει έναν σοβαρό αγώνα οργανωμένο και συντονισμένο με τις υπόλοιπες συνταξιουχικές και εργατικές οργανώσεις, για το δικαίωμα σε αξιοπρεπή σύνταξη, ακόμα και ενάντια στον καταστροφικό νόμο Κατρούγκαλου το 2016, με αποτέλεσμα οι εισφορές μας να χάνονται και οι τραπεζίτες να γλιτώνουν εκατομμύρια.
Και βέβαια κάθε σοβαρός γραφειοκρατικός μηχανισμός που σέβεται τον εαυτό του, διαλύει και κάθε ψήγμα δημοκρατικής λειτουργίας. Το Γενικό Συμβούλιο συνεδρίαζε κάθε λίγους μήνες απλά για να επικυρώσει τις αποφάσεις που παίρνονταν στην εκτελεστική, οι γραμματείες έχουν πάψει τη λειτουργία τους και δεν δέχονται συμμετοχές από παρατάξεις αποκλείοντας και την κίνησή μας, για τα νομαρχιακά παραρτήματα  ούτε λόγος, έχουν διαλυθεί προ πολλού. Λειτουργεί βέβαια το ΙΝΕ της ΟΤΟΕ, λόγω της γενναίας επιχορήγησης, και σίγουρα όχι για να γίνουν κτήμα των συναδέλφων οι εργασίες και επεξεργασίες, που ακολουθούν τη γραμμή της ΟΤΟΕ.

Να πάμε αλλιώς, για να ανατρέψουμε την επίθεση! Με αγώνες και εργατικό κίνημα βάσης

Από την πλευρά μας δεν έχουμε αυταπάτες για τις δυνατότητες ουσιαστικής παρέμβασης και αλλαγής των συσχετισμών  μέσα από αυτό το συνέδριο. Δεν μπαίνουμε σε λογικές παραγοντισμού, συνδιαλλαγής και συμμετοχής σε προεδρεία και επιτροπές. Είμαστε ενάντια στη λογική της ανάθεσης και στη θεώρηση του συνδικαλισμού ως διαχειριστική πρακτική επαγγελματικών στελεχών, χρόνια αποσπασμένων και επιβραβευμένων με διευθυντικές θέσεις και κλιμάκια. Υποστηρίζουμε τις διαδικασίες βάσης και την ισότιμη συμμετοχή των εργαζόμενων σε αυτές, την άμεση δημοκρατία των γενικών συνελεύσεων ως κυρίαρχων αποφασιστικών οργάνων, τον οριζόντιο συντονισμό των σωματείων. Οι αγώνες πρέπει να βρίσκονται στα χέρια των εργαζόμενων, οι απεργίες να μην είναι τουφεκιές στον αέρα αλλά κομμάτι ενός καλά οργανωμένου αγώνα με κλιμάκωση και δουλειά από τα κάτω στους χώρους δουλειάς. Το κυρίαρχο συνδικαλιστικό μοντέλο δεν επιδέχεται πλέον εξωραϊσμούς και μερεμέτια. Αλλαγές που θα περιορίζονται μόνο στο οργανωτίστικο ζήτημα (π.χ. η πολυσυζητημένη ενοποίηση των συλλόγων ανά όμιλο, που προφανώς και είναι αναγκαία, αλλά για να υπάρχουν καρέκλες πασκε δακε συριζα την αρνούνται) εάν δεν συνοδεύονται κι από ριζική αλλαγή στον προσανατολισμό των σωματείων, θα είναι κενές περιεχομένου. Με χιλιάδες τραπεζοϋπαλλήλους ασυνδικάλιστους, με τα μέλη των σωματείων να φθίνουν, χρειάζεται μια εφ’ όλης της ύλης ανασυγκρότηση σε ταξική βάση, τόσο σε επίπεδο δομής όσο και κατεύθυνσης.
Απαιτείται ριζική στροφή στους στόχους πάλης, εναντίωση στον πραγματικό εχθρό, το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που μοιράζει τον πλούτο στα χέρια λίγων και καταδικάζει τους πολλούς στη φτώχεια και τη δουλεία. Σύγκρουση εφ΄ όλης της ύλης με το κεφάλαιο και το πολιτικό του προσωπικό, την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και όλα τα μνημονιακά κόμματα νέα και παλιά, τους νεοναζιστές που καλλιεργούν το μίσος ενάντια στους φτωχούς ξένους και στηρίζουν τους ντόπιους εφοπλιστές. Να μην αποδεχτούμε ότι «δεν υπάρχει άλλος δρόμος», όπως μας λένε Τρόικα, κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια τους στα ΜΜΕ. Να πάμε κόντρα στη λογική του μη χείρον βέλτιστον, που καταλήγει να μετράμε ήττες και απώλεια δικαιωμάτων. Να διεκδικήσουμε με βάση τις ανάγκες μας αυτά που δικαιούμαστε, και ιδιαίτερα για τη νέα γενιά. Επιβεβαιώνεται συνεχώς ότι μέσα στην ΕΕ και το Ευρώ δεν υπάρχει περιθώριο για το παραμικρό εργατικό δικαίωμα, κλαδικές συμβάσεις, αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις, δημόσια αγαθά, ούτε καν δημοκρατία.
Καταθέτουμε στους εργαζόμενους και κάθε σύνεδρο, την πρόταση για αλλαγή 180 μοιρών στη στάση μας. Σήμερα περισσότερο από ποτέ πρέπει να γεννηθεί ένα ακηδεμόνευτο ταξικό εργατικό κίνημα.
Παλεύουμε για:
· Ανατροπή της πολιτικής του μαύρου μετώπου κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
· Παύση πληρωμών και μονομερή διαγραφή του χρέους, ρήξη και  έξοδο από ΕΕ, Ευρωζώνη και ΝΑΤΟ. Πραγματικό πέρασμα στο Δημόσιο όλων των τραπεζών χωρίς αποζημίωση και επιβάρυνση για το λαό με εργατικό - λαϊκό έλεγχο, όπως των μεγάλων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας.
· Οργάνωση του αγώνα με γενικές συνελεύσεις και απεργιακή κλιμάκωση, για υπογραφή αξιοπρεπούς κλαδικής σύμβασης. Αυξήσεις στους μισθούς για να ζούμε αξιοπρεπώς από τη δουλειά μας, να πάρουμε πίσω όσα έχουμε χάσει. Επαναφορά του επιδόματος ισολογισμού, ξεπάγωμα 3ετιών και αύξηση στο επίδομα πολυετίας. Ρήτρα μη απολύσεων, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Όχι στη σύνδεση μισθών – αποδοτικότητας, κατάργηση της στοχοθεσίας. Πενθήμερο 7ωρο 35ωρο, προσλήψεις και μείωση του χρόνου εργασίας για να μειωθεί η ανεργία. Υπεράσπιση των κανονισμών εργασίας και οργανισμών Προσωπικού που υπήρχαν πριν την εφαρμογή των Μνημονίων. Όχι στις διακρίσεις εις βάρος των νέων εργαζόμενων. Να επαναπροσληφθούν οι απολυμένοι συνάδελφοι των συνεταιριστικών τραπεζών. Όχι στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, όχι στις ατομικές συμβάσεις. Να σταματήσει το σκλαβοπάζαρο των ενοικιαζόμενων, συμβασιούχων, πρακτικάριων. Ίσα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα για όλους.
·  Κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων και διατάξεων που διαλύουν τις συλλογικές συμβάσεις και τα εργατικά δικαιώματα. Όχι στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας.
·  Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Αυξήσεις στις συντάξεις, σύνταξη στα 55 και στα 30 χρόνια δουλειάς.  Αποκατάσταση των απωλειών από το PSI και τις ανακεφαλαιοποιήσεις. Καταλογισμός των ποινικών ευθυνών. Μείωση των υψηλών εργατικών εισφορών, και όχι των εργοδοτικών. Να πληρώσουν οι τράπεζες τα οφειλόμενα στα ταμεία, να επιστραφούν τα κλεμμένα. Αποκλειστικά δημόσια, καθολική κοινωνική ασφάλιση. Όχι στα επαγγελματικά ταμεία και τα ιδιωτικά ασφαλιστήρια.
·  Καμιά ιδιωτικοποίηση, άμεση ή έμμεση (ΣΔΙΤ, εργολαβίες). Όχι στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Αποκλειστικά δημόσια βασικά κοινωνικά αγαθά (ενέργεια, νερό, συγκοινωνίες, υγεία, εκπαίδευση κλπ.) ενάντια στην απελευθέρωση των αγορών και τους νόμους των ανταγωνισμού που προωθούν το κεφάλαιο και η ΕΕ.
·  Μείωση των φόρων στα λαϊκά στρώματα, όχι στη μείωση του αφορολόγητου το 2019, που θα πλήξει όλους τους τραπεζοϋπαλλήλους. Παλεύουμε ενάντια στους πλειστηριασμούς εργατικών σπιτιών, τις κατασχέσεις. Προστασία της Α΄ κατοικίας.
·  Δημοκρατία στους χώρους δουλειάς. Πλήρη προστασία της συνδικαλιστικής δράσης. Ανεξαρτησία των συνδικάτων από κράτος και εργοδοσία. Κατάργηση των δυνάμεων καταστολής (ΜΑΤ κλπ.). Μέτωπο απέναντι στον εθνικισμό, το φασισμό και το ρατσισμό, αλληλεγγύη στους πρόσφυγες.