Δευτέρα 31 Ιουλίου 2017

 Ανακοίνωση της Αγωνιστικής Συνεργασίας στην ΟΤΟΕ: Τραπεζίτες και ΟΤΟΕ στην ίδια γραμμή νέας μείωσης θέσεων εργασίας


Τραπεζίτες και ΟΤΟΕ στην ίδια γραμμή νέας μείωσης θέσεων εργασίας

Είναι γεγονός ότι την κατάσταση την οποία βιώνουμε σαν εργαζόμενοι στις τράπεζες δεν μπορούμε να τη δούμε παρά μόνο σαν ένα κομμάτι του παζλ της δραματικής  κατάστασης που  έχουν περιέλθει όλοι οι εργαζόμενοι τα τελευταία μνημονιακά χρόνια.
Οι τράπεζες όντας  βασικός πυλώνας του καπιταλιστικού συστήματος  προσαρμόζονται με αντιδραστικό για τους εργαζόμενους και την κοινωνία τρόπο στις επιλογές και το μονόδρομο που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ σε συμπόρευση με θεσμούς  ΕΕ-ΔΝΤ έχουν επιβάλλει.
Τα πλάνα αναδιάρθρωσης και ο έλεγχoς της πορείας υλοποίησής τους  από τους θεσμούς  στοχεύουν στη μείωση του λειτουργικού κόστους (μειώσεις θέσεων εργασίας και καταστημάτων, ψηφιοποίηση εργασιών) και στη μείωση των κόκκινων δανείων. Η αναγκαία είσοδος των νέων τεχνολογιών χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για την επιθυμία των τραπεζιτών να μειώσουν το εργατικό και μισθολογικό κόστος, μειώνοντας δραστικά τους εργαζόμενους, αντικαθιστώντας το προσωπικό με ελαστικά εργαζόμενους (ενοικιαζόμενους, συμβασιούχους κλπ) και αυξάνοντας ραγδαία την εκχώρηση εργασιών.
Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα, οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουμε θέση και ή θα συνταχθούμε με την αναγκαία για το κεφάλαιο διάσωση των κερδών των τραπεζών που προϋποθέτει μνημόνια ισοπέδωσης εργασιακών και εργατικών δικαιωμάτων ή θα συνταχθούμε μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, αντιστεκόμενοι στην αντεργατική λαίλαπα που ετοιμάζεται και στις τράπεζες, διεκδικώντας τον πλούτο που παράγουμε.
Με αυτή τη λογική θα πρέπει να βρούμε τρόπους να απαντήσουμε και στο θέμα της μείωσης των θέσεων εργασίας με απολύσεις  που όπως φαίνεται πλέον θα είναι από τα κυρίαρχα  το επόμενο διάστημα. Ήδη μετράμε απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας μέσω εθελουσιών προγραμμάτων, απολυμένους συναδέλφους στις συνεταιριστικές τράπεζες (Αχαϊκή, Ρόδου κλπ), απολυμένους ενοικιαζόμενους (Εθνική), κρούση για απολύσεις στην Αττική,  συναδέλφους που μετατίθενται σε άλλη πόλη επειδή δεν αποχώρησαν στην Alpha Bank  και ο κατάλογος δεν έχει τέλος..
Η ΟΤΟΕ έχει πάρει ξεκάθαρα θέση υπέρ της ανάπτυξης και κερδοφορίας των τραπεζών. Όλο το προηγούμενο διάστημα κραυγάζει δήθεν ότι οι απολύσεις αποτελούν κόκκινη γραμμή, όμως αποδέχθηκε τις εθελούσιες με εκβιασμούς και πιέσεις, τους χιλιάδες ελαστικά εργαζόμενους στις τράπεζες, και μιλάει για τους κακούς ξένους που ελέγχουν πλέον το τραπεζικό σύστημα. Συναντιέται με τις διοικήσεις των τραπεζών και υπογράφει κλαδικές  στις οποίες εκφράζεται ως ευχή η “βούληση” για αποτροπή απολύσεων.
Έτσι, στο τελευταίο ΓΣ του Ιουλίου προχώρησε σε ακόμα αντιδραστικότερες «ρεαλιστικές» προτάσεις που φανερώνουν ότι έχει αποδεχθεί το γεγονός ότι θα υπάρξουν απολύσεις,  προσπαθεί να βρει τρόπους να «μετριάσει»  το αποτέλεσμα και το τραγικότερο  να συνηθίζουμε πλέον στην ιδέα ότι είμαστε υπό απόλυση ανά πάσα στιγμή. Πιο συγκεκριμένα, ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ - Εργοδοτικοί στη λογική να έχουμε εναλλακτικές επιλογές για να μην πάμε σε μαζικές απολύσεις,  πρότειναν σαν βάση συζήτησης τη «δημιουργία φορέα εκπαίδευσης  εξειδικευμένων προγραμμάτων για να καταστεί αποτελεσματικός ο εργαζόμενος ακόμα και σε περίπτωση αλλαγής αντικειμένου λόγω ψηφιοποίησης εργασιών και  να μην μπορεί ο εργοδότης να τον απολύσει».
Στην περίπτωση δε που απολυθεί κάποιος, να υπάρχει «ένα ταμείο όπου θα συμμετέχουν με εισφορές εργοδότες και εργαζόμενοι  το οποίο θα καλύπτει με κάποιο εισόδημα τους απολυμένους, με  ιδιαίτερη μνεία σε αυτούς που θα χρειάζονται  5-6 χρόνια για να βγουν στη σύνταξη». Καλούμαστε δηλαδή να αποδεχτούμε οριστικά την επιστροφή μας στο εργασιακό καθεστώς των αρχών του 19ου αιώνα, τότε που η φροντίδα για τους ανήμπορους να εργαστούν βάρυνε τις οικογένειες και τους συναδέλφους τους. Μας ζητείται να συνδράμουμε με τις εισφορές μας για τη δημιουργία ενός ταμείου που θα υποκαθιστά το ΙΚΑ και τον ΟΑΕΔ, απαλλάσσοντας κράτος και εργοδότες από τις υποχρεώσεις τους και αναλαμβάνοντάς τις εμείς. Η δική μας υποαπασχόληση κι εξαθλίωση είναι ο όρος και η προϋπόθεση της δικής τους κερδοφορίας.
Το δρόμο τον έχει δείξει η αστικοποιημένη ΓΣΕΕ μέσα από τα κακόφημα Ινστιτούτα Εργασίας και Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης μέσω των οποίων τρέχει τα διάφορα επιδοτούμενα προγράμματα «πρακτικής άσκησης», «επαγγελματικής κατάρτισης», «απόκτησης εργασιακής εμπειρίας» κτλ. Τώρα ήρθε κι η σειρά της ΟΤΟΕ για να αναβαθμίσει το δικό της Ινστιτούτο Εργασίας από ένα όχημα για μερικές θέσεις καλοπληρωμένης αργομισθίας σε ένα χρυσοφόρο εργαλείο προσπορισμού κρατικών, κοινοτικών και άλλων κονδυλίων που σίγουρα θα της προσφερθούν για τις πολύτιμες υπηρεσίες που προσφέρει στο σύστημα: την απορρόφηση των κραδασμών που προκαλεί η φτωχοποίηση της τάξης μας και την αποτροπή των πιθανών αντιδράσεων.  
Η ομοσπονδία των τραπεζοϋπαλλήλων, και ως  ηκαι ωςκγραφειοκρατικός συνδικαλισμός, που η πολύχρονη απαλλαγή των συνδικαλιστών της από την εργασία και τα προνόμια που απολάμβαναν τους έχουν αποξενώσει από τον κόσμο της εργασίας που (υποτίθεται ότι) εκπροσωπούν, και ως κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, που κινείται στη λογική του «κοινωνικού εταιρισμού», της στήριξης των εκάστοτε κυβερνήσεων, της σύμπλευσης συμφερόντων μεταξύ εργοδοτών κι εργαζομένων και της πάση θυσία διατήρησης της «εργασιακής ειρήνης» ακόμα και σε βάρος των εργαζομένων που (υποτίθεται ότι) εκπροσωπούν, πλέον αποποιείται ουσιαστικά την ιδιότητά της ως συνδικαλιστική οργάνωση και μετατρέπεται ανοιχτά σε κερδοσκοπική επιχείρηση. Προτεραιότητά της δεν αποτελεί η εκπροσώπηση των εργαζόμενων  αλλά η διασφάλιση της ύπαρξής της χωρίς αυτούς. Στη βάση αυτή δεν ενδιαφέρεται -ούτε καν σε επίπεδο διακηρύξεων- για αποτροπή των απολύσεων αλλά μόνο για τη διαχείριση των απολύσεων, τις οποίες θεωρεί πλέον δεδομένες (ου μην κι αναγκαίες).  Μεριμνά επίσης ώστε η διαχείριση αυτή να γίνει με τον επωφελέστερο - για την ίδια εννοείται - τρόπο, καθιστώντας την ανεργία ένα πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας υψηλής κερδοφορίας
Όχι μόνο δεν προετοιμάζουν τον κλάδο για ανυποχώρητο αγώνα, αλλά συζητάνε το μέγεθος της ήττας.
Σαν Αγωνιστική Συνεργασία στην ΟΤΟΕ δηλώσαμε ότι οι παραπάνω προτάσεις όχι μόνο είναι μη αποδεκτές και δεν μπαίνουν σε συζήτηση αλλά θα καλέσουμε με όλες μας τις δυνάμεις τους εργαζόμενους να τις απορρίψουν στην πράξη. Δεν θα πληρώσουμε άλλο εμείς την κρίση που δημιούργησαν αυτοί.
Δεν διαπραγματευόμαστε την απόλυση ούτε 1 επιπλέον εργαζόμενου.
Καλούμε για σύγκληση έκτακτων ΓΣ των συλλόγων μέσα στο Σεπτέμβρη μπροστά και στην ψήφιση του συνδικαλιστικού νόμου για τα εργασιακά.
Ενάντια στα σχέδια των τραπεζιτών, στα πλάνα αναδιάρθρωσης.
Με  συγκρότηση μαζικού μετώπου με τα πρωτοβάθμια σωματεία για πανεργατικές απεργιακές κινητοποιήσεις και ταξικό κέντρο αγώνα.  
Παλεύουμε για μόνιμη σταθερή δουλειά, προσλήψεις προσωπικού, ενάντια στις ελαστικές σχέσεις εργασίας.
Μείωση χρόνου εργασίας τώρα, αξιοποιώντας τις νέες τεχνολογίες.
Συντονιζόμαστε με τους υπόλοιπους εργαζόμενους και συλλογικότητες ενάντια στους πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών.
Αύγουστος 2017

Πέμπτη 20 Ιουλίου 2017

Πρόταση Προοπτικής: Ανακοίνωση για τα μπόνους και τη στοχοθεσία

Η “διακριτική” γοητεία της στοχοθεσίας…
και η επιστροφή των μπόνους στις τράπεζες...
Ιούλιος 2017
Μέσα σε διάστημα σχεδόν ενός μήνα κυκλοφόρησαν 2 εγκύκλιοι της Τράπεζας που θεσμοθετούν μπόνους για την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων: αφενός την πραγματοποίηση ρυθμίσεων στο χαρτοφυλάκιο δανείων όλων των κατηγοριών (ΕΕ 40/15.05.2017) και αφετέρου την προώθηση πωλήσεων POS για τις επιχειρήσεις (Β 137/30.06.2017). Και μόνο η ανάγνωση της λέξης μπόνους (επιβράβευση) προκαλεί την αντίδρασή μας, αλλά και όλης της κοινωνίας θεωρούμε,  ανεξάρτητα από το γεγονός ότι αυτά που υπόσχεται η Διοίκηση προς τους εργαζόμενους είναι ψίχουλα που για άλλη μια φορά θα μοιραστούν με τον πλέον αδιαφανή τρόπο κατά το δοκούν των διευθυντών των καταστημάτων…
Πρίν από 10 χρόνια ο τότε Γενικός Δ/ντης Δικτύου, Μ.Μωυσής, απευθυνόμενος σε στελέχη καταστημάτων έγραφε: «Όπως γνωρίζετε πολύ καλά, το 2007 εφαρμόστηκε με επιτυχία και για πρώτη φορά η αξιολόγηση των Καταστημάτων έναντι της στοχοθεσίας σε τριμηνιαία βάση. Η μέθοδος εφαρμογής των τριμήνων στο σύστημα της στοχοθεσίας και κατά συνέπεια των bonus, δημιουργεί νέα δεδομένα που δεν μπορούν να βάλουν σε σύγκριση το σύστημα αυτό με ό,τι ίσχυε παλιά, δηλαδή την αξιολόγηση μία φορά το χρόνο έναντι των ετησίων στόχων των Καταστημάτων». Σε ολόκληρο το κείμενο η πρόθεση του πρώην Γενικού Δ/ντή ήταν να υπερασπιστεί ένα συγκεκριμένο σύστημα αξιολόγησης κι έτσι κάνει τη σύνδεση που θέλουμε να καταδείξουμε κι εμείς: τα μπόνους δεν είναι άλλο από την προσπάθεια να συνδεθεί η αμοιβή μας με τη στοχοθεσία, την εκάστοτε ανάλογα με την εποχή, και να παγιωθεί ένας διαφορετικός τρόπος αντίληψης της δουλειάς μας. Δηλαδή, να εμπεδώσουμε το πνεύμα του «πουλάω άρα πληρώνομαι»…Τόσο απλά… Κι από την εφαρμογή του τρίμηνου που υποστήριζε τότε η στοχοθεσία, φτάσαμε στον μήνα, στη βδομάδα, στην ημέρα, και τελικά η αξιολόγηση γίνεται ανά ώρα, όπως γνωρίζουμε οι υπάλληλοι των καταστημάτων!
Είναι δυνατόν το δέλεαρ μιας έξτρα αμοιβής, εκτός συλλογικών συμβάσεων και έκτακτου χαρακτήρα, να αντισταθμίσει την πίεση που δεχόμαστε για την επίτευξη των στόχων; Λαμβάνεται υπόψη από τα μεγαλοστελέχη της Διοίκησης η υποστελέχωση όλων των υπηρεσιών στα καταστήματα λόγω της έλλειψης προσωπικού; Αλήθεια, πιστεύουν πως οι συνάδελφοι στο δίκτυο χρειάζονται τα ψίχουλα των μπόνους ως κίνητρο για να εργαστούν ή χρειάζεται προσωπικό για να στελεχώσει όλες τις υπηρεσίες στα καταστήματα; Μήπως τους διαφεύγει ότι ένας υπάλληλος Καταστήματος δεν κάνει μόνο πωλήσεις αλλά και δουλειές σημαντικές που δεν μετριούνται με τα δικά τους κριτήρια, όπως ψηφιοποίηση, αρχείο, ηλεκτρονική και φυσική αλληλογραφία, back office εργασίες ενώ παράλληλα εξυπηρετεί δεκάδες πελάτες κάθε μέρα,  χειρίζεται ένα σωρό πληροφοριακά συστήματα της τράπεζας -τα οποία αλλάζουν συνεχώς- και πρέπει πάνω από όλα να ακολουθεί ένα σωρό εγκυκλίους -οι οποίες και αυτές αλλάζουν συνεχώς-;
Η προηγούμενη δεκαετία των μπόνους για να πουλάμε δάνεια, κάρτες κλπ, με εμφανή αποτελέσματα στη σημερινή εποχή που μαζεύουμε τα απόνερα, δεν είναι μακριά και δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου. Τα μπόνους ήταν και είναι η προσπάθεια νομιμοποίησης της στοχοθεσίας, που μας έμεινε για τα καλά και οδηγεί στην φοβερή πίεση όλων αυτών των ετών. Για να μην αναφέρουμε πως χρειάζεται περίσσιο θράσος από την μεριά των διοικούντων όταν τάζουν μπόνους και επιβράβευση στο προσωπικό των τραπεζικών καταστημάτων για να κυνηγήσει στόχους στις ρυθμίσεις δανείων σε μια εποχή όπως η σημερινή που η κοινωνία και ο λαός έχουν πληρώσει την διάσωση των τραπεζών (ανακεφαλαιοποιήσεις) με ανεργία, μειώσεις μισθών και συντάξεων, φόρους και χαράτσια. Προφανώς αν η διοίκηση ήθελε να επιβραβεύσει το προσωπικό, θα το έκανε μέσω της επιχειρησιακής σύμβασης, με την επιστροφή της μείωσης του μισθού (κουτάκι), την πληρωμή υπερωριών, την επιστροφή των περικοπών που μας έχει επιβάλει, την αύξηση συνολικά του μισθού μας.
Σε αυτή τη λογική η Διοίκηση έχει βρει συμπαραστάτη την πλειοψηφία του ΣΥΕΤΕ, καθώς όλα αυτά τα χρόνια οι παρατάξεις που είχαν την πλειοψηφία αποδέχονταν και τη λογική των μπόνους και των στόχων. Υποστήριζαν και υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με τους συλλογικούς στόχους (πόσο συλλογικοί είναι όταν ουσιαστικά εξατομικεύονται στον κάθε συνάδελφο με τη μείωση του προσωπικού που υπάρχει στα καταστήματα;). 
Εμείς θυμόμαστε ακόμα ότι μισθωτή εργασία σημαίνει πώληση χρόνου του εργάτη στον εργοδότη και όχι σύμβαση εγγυημένου έργου. Υπερασπιζόμαστε έναν σταθερό μισθό βασισμένο σε κατακτήσεις συλλογικών συμβάσεων, ανεξάρτητο από τα κέρδη και τις ζημιές τους και αντιδρούμε στις μεταβλητές αμοιβές των μπόνους που δίνει η εργοδοσία όπως, όπου και όποτε θέλει. Πολύ περισσότερο τώρα που μέσα στις τράπεζες (και στην ΕΤΕ ειδικότερα) στρατιές μάνατζερ και συμβούλων χτίζουν καριέρες και βιογραφικά θέλοντας να εγκαθιδρύσουν ένα σύστημα “επιβράβευσης” που θα διασφαλίζει τις δικές τους υψηλές αμοιβές πατώντας πάνω στη δικιά μας δουλειά. Ένα σύστημα που θα δικαιολογεί και θα διατηρεί την ανικανότητα των διοικούντων να οργανώσουν τις εργασίες με τρόπο λειτουργικό ενώ θα συνεχίζονται οι ελλείψεις προσωπικού, οι μειώσεις στον μισθό μας, οι ελαστικές μορφές εργασίας (ενοικιαζόμενοι υπάλληλοι) και η καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων.
Καλούμε τους συναδέλφους να σταθούν κριτικά απέναντι τόσο στα μπόνους όσο και στους στόχους!
Απορρίπτουμε τη λογική του ανταγωνισμού καθώς και την προσπάθεια υποτίμησης της εργασίας μας μέσα από την ανάδειξη των πωλήσεων σε υπέρτατη αξία.
Ø  Η τραπεζική εργασία ενός καταστήματος είναι αλυσίδα στην οποία ΟΛΟΙ οι εργαζόμενοι σε αυτό συνεισφέρουν είτε κάνουν πωλήσεις είτε όχι, είτε δουλεύουν σε γραφείο είτε στο γκισέ.
Ø  Οποιαδήποτε προσπάθεια αξιολόγησης της προσφοράς του κάθε εργαζόμενου ξεχωριστά στα αποτελέσματα της τράπεζας είναι στην ουσία της άδικη και μεροληπτική.
Ø  Η προσπάθεια σύνδεσης μισθού και παραγωγικότητας πρέπει να αποκρουστεί συλλογικά, ειδικά στους σημερινούς καιρούς που μας αντιμετωπίζουν σαν κόστος που πρέπει να μειωθεί!
 
 
 6980925499, 6936548328, 6946465296, 6948788704, 19923, 74306, 79836, 83908

Τετάρτη 12 Ιουλίου 2017

Πρωτοβουλία Εργαζομένων Τράπεζας Αττικής για το απεργιακό ταμείο

ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟ ΤΑΜΕΙΟ




Ένα από τα θέματα που απασχόλησαν την τελευταία συνεδρίαση του Δ.Σ. του ΣΥΤΑ ήταν αυτό του ορισμού επιτροπής που θα επεξεργαστεί τη σύνταξη κανονισμού για το απεργιακό ταμείο του Συλλόγου. Μπορούμε να κατανοήσουμε την αναγκαιότητα ύπαρξης ενός γραπτού πλαισίου λειτουργίας του απεργιακού ταμείου, αν και αυτό γεννά αυτόματα και το ερώτημα γιατί η ηγεσία του ΣΥΤΑ δεν το έπραξε στα έντεκα (τουλάχιστον) χρόνια που ασκεί διοίκηση στο Σύλλογο.
Έστω και με την καθυστέρηση αυτή, εμείς από την πλευρά μας είμαστε πρόθυμοι να συνεισφέρουμε στην κάλυψη αυτού του κανονιστικού κενού, εφόσον τηρείται μια πολύ απλή αλλά συνάμα ουσιαστική προϋπόθεση. Ότι δηλαδή ο σκοπός του απεργιακού ταμείου είναι η ενίσχυση των εργαζομένων που συμμετέχουν σε απεργιακές κινητοποιήσεις, με πολύ συγκεκριμένες εξαιρέσεις είτε για περιπτώσεις με πραγματικά έκτακτο και επείγοντα χαρακτήρα, είτε για σκοπούς απολύτως συναφείς που να εντάσσονται σε ένα διεκδικητικό πλαίσιο των εργαζόμενων.
Στη λογική αυτή π.χ. υπερψηφίσαμε προτάσεις όπως η ενίσχυση των οικογενειών θανόντων συναδέλφων μας (μία προφανέστατα έκτακτη κι επείγουσα περίπτωση) ή η κάλυψη κάποιων εξόδων νομικών ενεργειών (λήψη γνωματεύσεων) για την ενίσχυση της υπερασπιστικής γραμμής των απολυμένων συναδέλφων μας για την υπόθεση της ΠΝΠ της τραπεζικής αργίας. Αντίθετα, παλιότερα καταψηφίσαμε προτάσεις που αφορούσαν τη χρήση πόρων του απεργιακού ταμείου για παντελώς άσχετους σκοπούς (π.χ. χρηματικά έπαθλα για φλουριά πρωτοχρονιάτικων πιτών ) και που, ευτυχώς, τα τελευταία χρόνια είχαν εκλείψει.
Η διαδικασία όμως που ακολουθείται για τη σύνταξη του κανονισμού αυτού, όπως παρουσιάστηκε στην προχθεσινή συνεδρίαση, είναι ιδιαίτερα προβληματική. Ξεκινώντας από τη σύνθεση της επιτροπής, η οποία έχει οκτώ μέλη, προερχόμενα όλα από την πλειοψηφούσα παράταξη. Προτάσεις για αναλογική συμμετοχή εκπροσώπων από τις μειοψηφίες βάσει των αποτελεσμάτων των πρόσφατων αρχαιρεσιών, απορρίφθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς καμία σοβαρή τεκμηρίωση. Δεν ξέρουμε αν αυτή η επίδειξη αδιαλλαξίας είχε να κάνει με τη σύγχυση του προέδρου του ΣΥΤΑ από την κριτική που δέχθηκε σε προηγούμενη ανακοίνωσή μας, ή αν είναι απλά απόρροια της αλαζονείας της εξουσίας. Εμείς, σε κάθε περίπτωση, επισημαίνουμε ότι δεν μπορεί ένας Σύλλογος Εργαζομένων να λειτουργεί με βάση το θυμικό του προέδρου του όπως και ότι το κυρίαρχο σώμα επέλεξε πλειοψηφίες και μειοψηφίες και όχι ολοκληρωτισμό και μονοφωνία.
Το πρόβλημα όμως είναι πολύ μεγαλύτερο από ένα ζήτημα αντιπροσώπευσης και ακουμπά την ουσία της λειτουργίας του απεργιακού ταμείου. Με δεδομένα λοιπόν ότι:
  • Το προεδρείο αρνήθηκε να δώσει ένα γενικό περίγραμμα του επιθυμητού πλαισίου λειτουργίας του ταμείου
  • Μετά από επίμονες σχετικές ερωτήσεις μας, η απάντηση που λάβαμε ήταν ότι η κάλυψη των απεργιών θα παραμείνει μεν ο κύριος σκοπός της λειτουργίας του ταμείου, αλλά αυτή θα είναι πλέον μία από τις πολλές προβλεπόμενες χρήσεις
  • Σε παλαιότερες συνεδριάσεις έχουν εκφραστεί κατά καιρούς από τα εκάστοτε μέλη της πλειοψηφίας απόψεις υπέρ μιας πιο «ευέλικτης» λειτουργίας του απεργιακού ταμείου
  • Είναι λίγο-πολύ δεδομένο ότι στο προσεχές μέλλον η ηγεσία του ΣΥΤΑ δεν πρόκειται να προβάλλει οποιουδήποτε τύπου μισθολογικές διεκδικήσεις. Ίσως με δεδομένη και την ΕΣΣΕ 2017-2019 δεν έχει και πολλά περιθώρια, σίγουρα όμως δεν έχει και καμία τέτοια διάθεση.
Με βάση λοιπόν τα παραπάνω και σε συνδυασμό με την έλλειψη διαφάνειας που συνεπάγεται ο πλήρης αποκλεισμός των μειοψηφιών από τη σύνθεση της επιτροπής, είναι ορατός ο κίνδυνος να δούμε το απεργιακό ταμείο να χρησιμοποιείται για την άσκηση μιας πολιτικής παροχών. Κάτι τέτοιο φρονούμε ότι θα ήταν καταστροφικό και θα υπονόμευε μακροπρόθεσμα τη δυνατότητα του Συλλόγου να εξυπηρετεί το βασικό καταστατικό σκοπό του, δηλαδή τη «μελέτη, προστασία και προαγωγή των ηθικών, επαγγελματικών και οικονομικών συμφερόντων, προβλημάτων και αναγκών των μελών του Συλλόγου με την πραγματοποίηση των απαραίτητων σε κάθε περίπτωση κινητοποιήσεων και λοιπών εκδηλώσεων», απειλώντας εν τέλει και την ίδια την αυτοτέλειά του έναντι της εργοδοσίας.
Καθώς λοιπόν έχουμε αποκλειστεί από όλες τις σχετικές διαδικασίες, αυτό που μπορούμε για την ώρα είναι να επισημάνουμε στα μέλη της επιτροπής –εφόσον βέβαια αυτή η επιτροπή πρόκειται να έχει κάποιο ουσιαστικό ρόλο στο έργο που αναλαμβάνει και δεν θα κληθεί απλώς να διεκπεραιώσει προειλημμένες αποφάσεις- ότι οφείλουν να επιδείξουν ιδιαίτερη φειδώ στις εξαιρέσεις που θα προβλεφθούν. Ένα εύρωστο απεργιακό ταμείο, όπως αυτό που έχουμε την τύχη να διαθέτουμε, εξυπηρετεί τελικά πολύ περισσότερο τα συμφέροντα των μελών του διασφαλίζοντάς τους τη δυνατότητα να διεκδικούν συλλογικά και να κατακτούν αυξήσεις, παροχές, κ.α. για όλους. Δεν αποδεχόμαστε κανενός είδους λογική «αξιοποίησης» των πόρων του απεργιακού ταμείου με την έννοια της υποκατάστασης των κοινωνικών παροχών που κανονικά θα όφειλαν να διεκδικηθούν από το κράτος και την εργοδοσία.
…………………………………………………………………………………………………
Όταν κάποιος δεν έχει απαντήσεις επί της ουσίας καταφεύγει σε θορυβώδεις αντιπερισπασμούς. Όταν δεν μπορεί αλλά ούτε και θέλει να ασχοληθεί με τα πραγματικά προβλήματα της καθημερινότητάς μας, τότε απλά δημιουργεί γεγονότα.
Αν κάποιος πραγματικά απεχθάνεται τη βία, μιλά για τις αιτίες της και προσπαθεί να την εξηγήσει χωρίς να ξεχνά πως η βία ασκείται με ποικίλους τρόπους: το να σου παίρνουνε το σπίτι είναι μια κατεξοχήν μορφή βίας. Κι όταν εκεί, σε μια ακραία συντεχνιακή λογική, οι εκπρόσωποί μας υπερασπίζονται την τοκογλυφία και την αναλγησία ζητώντας περισσότερη καταστολή, τότε στοχοποιούν τους τραπεζοϋπάλληλους και μας απομονώνουν από την κοινωνία, με κίνδυνο και ο λαός και η εργατική τάξη να στραφούν ενάντιά μας στους αγώνες μας στο μέλλον.
Η δημοκρατία στα συνδικάτα χαλυβδώνεται μέσα από το σεβασμό των απόψεων όλων, πλειοψηφιών, μειοψηφιών, ατόμων, όταν αυτές δεν αντιτίθενται στις καταστατικές αρχές τους. Οι παρατάξεις διαφωνούν μεταξύ τους συνήθως εξορισμού, αυτό είναι άλλωστε που τις διαφοροποιεί, οι απόψεις τους. Καμιά παράταξη όμως, ούτε η πλειοψηφούσα ΔΗΣΚ, δεν έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί ένα συνδικαλιστικό όργανο, το ΔΣ, για να καταδικάσει τις απόψεις μιας άλλης. Ως παράταξη, η ΔΗΣΚ μπορεί να καταδικάσει όποιον θέλει, όσο θέλει. Δε δικαιούται όμως να μιλάει στο όνομα του συνόλου των εργαζομένων ούτε του συνδικαλιστικού κινήματος, το οποίο, ας μας συγχωρέσει που θα πούμε την προφανή αλήθεια, δεν εκφράζει, παρά τις μεγαλοστομίες της περί «ταξικής συνείδησης» (την οποία ξεχνάει φυσικά να υπηρετήσει όταν γίνονται σαρωτικές μειώσεις των μισθών μας, όταν συνάδελφοί μας απολύονται, κ.α.). Με βάση τη λογική της ΔΗΣΚ, μπορεί κάποτε να δούμε και κυβερνητικές πλειοψηφίες, σε μια κόντρα του κόμματός τους με αυτό της αντιπολίτευσης, στη Βουλή, να καταδικάζουν την άποψη που δεν του αρέσει με απόφαση της Βουλής στην οποία έχουν την πλειοψηφία, κατά τεκμήριο.
Επί της ουσίας του επιχειρήματος: Υπηρετούμε στο και όχι το χρηματοπιστωτικό τομέα. Πράγμα που σημαίνει ότι, όταν η «εθνική οικονομία» και οι μνημονιακές πολιτικές επιβάλουν να στερηθούν τα σπίτια τους άλλοι εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, και πιθανώς και οι δικές μας οικογένειες, δεν υποχρεούμαστε να συμφωνήσουμε με την προτεραιότητα αυτή, τραπεζιτών, «θεσμών», κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και όσων την υπηρετούν. Οφείλουμε, πριν αποδεχθούμε ως μοιραία την απώλεια των σπιτιών των δανειοληπτών, να πούμε με δυνατή φωνή ότι στεκόμαστε στο πλευρό της κοινωνίας, και ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ να μη γίνει κανένας πλειστηριασμός, καμιά κατάσχεση σπιτιού ανθρώπων όπως εμείς. Γιατί αν δεν κινδυνεύσει κανένα σπίτι, δε θα κινδυνεύσει και κανένας από μας. Αν αρχίσουν να χάνονται σπίτια, πολύ φοβόμαστε ότι το κύμα της διαμαρτυρίας θα συμπαρασύρει και εμάς.
Υποχρεούμαστε λοιπόν, ΚΑΙ για τα δικά μας σπίτια και για τη δική μας ασφάλεια τελικά, να πούμε μεγαλόφωνα ότι δεν είναι δική μας επιλογή οι πλειστηριασμοί, δεν είναι δικό μας έργο, κι ότι δεν είμαστε ενάντια σε μια κοινωνία που στενάζει, της οποίας μέρος είμαστε κι εμείς.
Την κοινωνική ειρήνη και τη συνταγματική νομιμότητα την έχουν προ πολλού διασαλεύσει αυτοί που μας οδήγησαν ως εδώ. Όταν λοιπόν θα στέκονται απέναντι στην κοινωνία με την αστυνομία το στρατό και τις αύρες τους, με τίνος το μέρος θα είμαστε; ‘Όταν οι γονείς μας, οι σύζυγοί μας και τα παιδιά μας θα βρεθούν αντιμέτωποι με τις δυνάμεις αυτές, εμείς πού θα είμαστε; Αναμένουμε την καταδικαστική απόφαση επειδή θέτουμε το ερώτημα.

Πέμπτη 6 Ιουλίου 2017

Ανακοίνωση της Πρότασης Προοπτικής για το δίκτυο καταστημάτων της ΕΤΕ

Καλώς ήρθατε στην έρημο του πραγματικού: 
το νέο μοντέλο εργασίας στο 
Δίκτυο καταστημάτων της Εθνικής Τράπεζας


Μια νέα ζοφερή πραγματικότητα καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε οι συνάδελφοι στα καταστήματα της ΕΤΕ. Οι συνεχείς πιέσεις για στόχους σε όλες τις υπηρεσίες έχουν γίνει ένας αφόρητος, σχεδόν ωριαίος έλεγχος. Ασφυκτικά e-mail των περιφερειακών διευθυντών, καθοδηγούμενα από τον Γενικό Δ/ντή Δικτύου, κ. Παυλινέρη, πέφτουν βροχηδόν και καταλήγουν να δημιουργούν ένα κλίμα ατομικής στοχοθεσίας και εν τέλει τρομοκρατίας.
Όλα όσα πανηγύριζε ο ΣΥΕΤΕ ότι απέτρεψε είναι εδώ: το πελατοκεντρικό μοντέλο, οι ατομικοί στόχοι, η εξάλειψη ωραρίου, η κυριαρχία των - ακριβοπληρωμένων και με αδιαφάνεια τοποθετημένων - manager αποτυπώνονται στα παρακάτω:
  1.  Δημιουργία νέας ομάδας Ιδιωτών στα καταστήματα, μέσω της οποίας καλούνται όλοι να ενημερώνουν και τηλεφωνικά συνεχώς εκατοντάδες πελάτες ημερησίως για τα προϊόντα της τράπεζας. Κυριαρχούν τα τραπεζοασφαλιστικά προϊόντα για την προώθηση των οποίων μεταλλασσόμαστε σε ασφαλιστικούς πράκτορες. Το νέο μοντέλο επιβάλλει στον υπάλληλο να επιδιώκει πάση θυσία τις ασφάλειες παντός είδους και ΑΚΟΥΣΟΝ ΑΚΟΥΣΟΝ να αποδεικνύει ότι προσπάθησε κρατώντας αρχείο με όλες τις προσφορές ασφαλιστηρίων που ΔΕΝ πέτυχε. Με πρόσφατη εγκύκλιο γινόμαστε μεσάζοντες ασφαλιστικών προγραμμάτων για εταιρείες συμφερόντων ΕΤΕ (η μία εταιρεία -NP Ποσειδών- κοστολογεί φθηνότερα από την «επίσημη» Εθνική Ασφαλιστική). Αναπόφευκτα καταλήγουμε να γινόμαστε φορτικοί στους πελάτες απαιτώντας τα ασφαλιστήριά τους. Την ίδια στιγμή, ειδικοί συνεργάτες εγκαλούν συναδέλφους μας γιατί σε ρυθμίσεις δανείων δεν δίνουν στους πελάτες ασφάλιση δανείου!
  2.  Οι στόχοι γίνονται πλέον άπιαστοι και εξωπραγματικοί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η κάρτα ΑΓΡΟΤΗ με την οποία οι υπάλληλοι των Αθηνών καλούνται να βρουν δεκάδες αγρότες (είναι γνωστές τοις πάσι οι αγροτικές καλλιέργειες στο κέντρο της πόλης). Ύστερα από αφόρητες πιέσεις, το φιάσκο αποκαλύφθηκε και βαρύνει τους εμπνευστές των προϊόντων αυτών. Επίσης, οι απίθανοι στόχοι για τις Ρυθμίσεις Στεγαστικής /Καταναλωτικής, που διαμορφώνονται σε αναλογία του χαρτοφυλακίου δανείων και καρτών που κάποτε πίεζαν να πουλάμε. Ας αναλάβει η Τράπεζα τις ευθύνες της για τις αλόγιστες χορηγήσεις του παρελθόντος και τη μείωση του εισοδήματος των δανειοληπτών (που θυσιάστηκε στο βωμό των ανακεφαλαιοποιήσεων) και ας ζητήσει τις εισηγήσεις μας για διαγραφές δανείων αντί για εισπράξεις και ρυθμίσεις «παρά του μη έχοντος».
  3.  Οι εκκρεμότητες λόγω έλλειψης προσωπικού στις υπηρεσίες καταναλωτικής/ στεγαστικής αλλά και χορηγήσεων επιχειρήσεων είναι τέτοιες που το ωράριο έχει γίνει πλέον ανέκδοτο. Ούτε την ασφάλεια των υπαλλήλων δε σκέφτεται η διοίκηση που τους επιτάσσει να δουλεύουν μέχρι αργά το βράδυ. Από την άλλη, στο όνομα της ασφάλειας, ο εφοδιασμός των ΑΤΜ κάθε μέρα με οδηγίες να γίνεται εκτός ωραρίου καταντάει καψόνι, καθώς και πάλι οι συνάδελφοι την πληρώνουν για την έλλειψη υπαλλήλων για την ομαλή διεκπεραίωση. Οι δε θέσεις ταμείων έχουν μειωθεί στο έπακρο μετά και την πρόσφατη εθελουσία (που συνεχίζεται σιωπηρά και τελειωμό δεν έχει) ενώ η διοίκηση έχει επιβάλει το μοντέλο του αναπληρωτή για να μην κατοχυρώνεται η θέση, το επίδομα, η valeur κλπ. Τα κενά καλύπτονται με συνεχείς αποσπάσεις, ανοίγοντας τρύπες για να μπαλώσουν άλλες. Μειώθηκαν και οι οργανικές θέσεις (υποδιευθυντών) κατά 30% περίπου σε αρκετά καταστήματα, όπως διαπιστώσαμε με τις πρόσφατες προκηρύξεις/τοποθετήσεις. 
  4.  Η νέα τελευταία έμπνευση με βάση e-mail περιφερειακών και οδηγίες διευθυντών είναι κάθε μέρα 2 και πλέον υπάλληλοι από το κατάστημα να βγαίνουν έξω προς άγρα πελατών κυρίως για POS. Γίναμε και πλασιέ!
  5.  Στις ρυθμίσεις δανείων, την “καυτή πατάτα” όλων των τραπεζών, θεσπίστηκε μπόνους (!),επιστρέφοντας στην παλιά κλασσική συνταγή με το τυρί και τη φάκα. Οι συνάδελφοι πιέζονται να τηλεφωνούν στους πελάτες που έχουν ήδη δεχθεί χιλιάδες τηλέφωνα κι από τις εταιρείες με αποτέλεσμα το αλαλούμ να μην έχει τέλος. 
  6.  Η αξιολόγησή μας, πρώτα με το satisfaction panel , και μετά με τηλέφωνα στους πελάτες καταρχήν των premium, αλλά και όσων κάνουν αίτημα ρύθμισης. Οι πελάτες δέχονται ερωτήσεις αν έμειναν ικανοποιημένοι από την εξυπηρέτηση. Αλήθεια, όταν περιμένουν μερικές ώρες στα ταμεία λόγω έλλειψης teller (όπως προαναφέραμε), όταν κλείνει το κατάστημα που τους εξυπηρετούσε, όταν βλέπουν άδεια γραφεία, πώς θα αξιολογούν και ποιος θα την πληρώνει; Άλλαξε το σύστημα αξιολόγησης και δεν το μάθαμε; 
  7.  Ακόμα και τα εγκυκλίως προβλεπόμενα δεν τηρούν οι διοικούντες, όπως την εφαρμογή της εγκυκλίου του 2008 για τους premium (απονομή κινήτρων). Δεκάδες συνάδελφοι αντιλήφθηκαν το παραμύθι και ότι κακώς μπήκαν στη λογική να κυνηγάνε στόχους και πελάτες, να χαραμίζουν ωράριο και άδειες, να εργάζονται σε φοβερή πίεση γιατί δήθεν θα ανταμειφθούν. 
  8.  Σε συγχωνεύσεις καταστημάτων, οι συνάδελφοι που θα κληθούν να δουλέψουν με εντατικοποίηση, πακετάρουν για πολλές μέρες, κουβαλούν κούτες μέσα σε βρώμικα υπόγεια και σκάλες, συνήθως μετά το ωράριό τους. Γίναμε και χαμάληδες! Και μετά εργάζονται με τις κούτες μέσα στο κατάστημα, σε μια εξαιρετική εικόνα καταστήματος προς τους πελάτες.
  9.  Το βραχιολάκι των 10 ευρώ. Μοναδικής έμπνευσης προϊόν ειδικά τώρα που στην κρίση απορρίπτονται χιλιάδες αιτήσεις πιστωτικών καρτών. Για να μη σχολιάσουμε το “κιτς” του πράγματος.
  10.  Το διαρκές χαμόγελο. Σε άλλο e-mail περιφερειακού διοίκησης αναφέρεται ότι πρέπει να εξυπηρετούμε πάντα με το χαμόγελο στα χείλη. Προφανώς ο κύριος αυτός στον καιρό της κρίσης δεν έχει σκοτούρες (αφού την πίεση την τρώνε οι από κάτω) και βρίσκεται στον κόσμο της χαράς. Τον προσκαλούμε μια ωραία ημέρα να αναλάβει μια μόνο υπηρεσία στο κατάστημα. 
Οι εύλογες σκέψεις μας είναι οι εξής:
  •  Καταλαβαίνουν οι εμπνευστές των προϊόντων που απευθύνονται; Καταλαβαίνουν άραγε το μέγεθος της κοινωνικής καταστροφής και της απύθμενης απελπισίας των εργαζομένων, των ανέργων και των συνταξιούχων; Ή επειδή ο δικός τους μισθός είναι αρκετά υψηλός, ζουν σε έναν άλλο κόσμο; 
  •  Σε ποια σύμβαση ακριβώς υπογράψαμε ότι θα είμαστε πλασιέ, ασφαλιστικοί πράκτορες, εκβιαστές και κατά συρροήν ψεύτες; Να σημειωθεί προς τη διοίκηση ότι ο λόγος που αυτή τη στιγμή η τράπεζα κρατιέται ακόμα είναι εξαιτίας του ήθους που έχουν επιδείξει οι συνάδελφοι. Η νέα αυτή πραγματικότητα του μοντέλου «πώληση πάση θυσία» δημιουργεί έναν εργασιακό κανιβαλισμό άνευ προηγουμένου. Οι πελάτες θα βλέπουν τους υπαλλήλους και θα στρίβουν..
  •  Αυτό το ασφυκτικό μοντέλο της ωριαίας παρακολούθησης στόχων οδηγεί τον υπάλληλο στην τρέλα, όχι μόνο γιατί δεν προλαβαίνει να ανταποκριθεί στις παράλογες απαιτήσεις αλλά γιατί τελικά τον βάζει να συμπληρώνει και να ενημερώνει ένα σωρό άχρηστα εργαλεία καταναλώνοντας το μισό του εργασιακού του χρόνου να δίνει ραπόρτο για τις εξελίξεις. 
Είναι σαφές ότι η διοίκηση προωθεί για τα καταστήματα το «μοντέλο-τελατίνι». Ένας εύκαμπτος υπάλληλος έτοιμος να ανταποκριθεί στις πιο παράλογες απαιτήσεις –και πωλητής και πλασιέ και ελεγκτής και διεκπεραιωτής και πάντα με το χαμόγελο στα χείλη. Αυτό το μοντέλο που παραβλέπει συνεχώς τον ανθρώπινο παράγοντα και δημιουργεί αδίστακτους εργαζόμενους ρομπότ δεν θα το υπηρετήσουμε. Ήδη οι εντατικοί ρυθμοί μας εξουθενώνουν και λειτουργούν σε βάρος της σωματικής και ψυχικής μας υγείας. 
Καλούμε τους συναδέλφους:
Ø να μας καταγγείλουν οποιαδήποτε αυθαιρεσία είτε σε θέματα ωραρίου είτε σε θέματα που άπτονται του εργασιακού τους αντικειμένου
Ø να μην ανέχονται εξευτελιστικές οδηγίες και εντολές
Ø να αντισταθούν στο διευθυντικό δικαίωμα και να αρνηθούν οποιαδήποτε παραβίαση της εργασιακής μας σχέσης. 
Η εργασία μας είναι η εξυπηρέτηση της πελατείας, και τίποτα παραπάνω. Στην κατάσταση αυτή οφείλουμε όλοι να προβάλουμε τις αντιστάσεις μας, μη αποδεχόμενοι υπέρβαση ωραρίου και μάλιστα χωρίς καταγραφή του. Να μην παραιτούμαστε από τις συλλογικές κατακτήσεις του παρελθόντος και να προτάξουμε τις διεκδικήσεις μας για πρόσληψη μόνιμου προσωπικού. 
Προειδοποιούμε τη Διοίκηση να σταματήσει αυτήν την κατρακύλα της πίεσης προς το δίκτυο, διαφορετικά θα αρχίσουμε να καταγγέλλουμε ονόματα (περιφερειακών, διευθυντών κ.α.) και διευθύνσεις. 
Ο ΣΥΕΤΕ θα παραμείνει για ακόμα μια φορά ανεπαρκής; Θα αφήσει και πάλι στο έλεος της διοίκησης τους συναδέλφους; Ας προσπαθήσει έστω για μια φορά να προκαλέσει συνελεύσεις στα καταστήματα, να ακούσει τα παράπονα των συναδέλφων και να πράξει τα αυτονόητα, αντί να κάνει αγοραπωλησία θέσεων-ψήφων.
Εμμένουμε ακόμα και τώρα στους δύσκολους καιρούς της κρίσης να παλεύουμε για ένα αξιοπρεπή εργασιακό βίο χωρίς συνεχείς παρακολουθήσεις, πιέσεις και καταπατήσεις των εργασιακών δικαιωμάτων μας.
Ιούλιος 2017
e-mail:protasiprooptikis@gmail.com, Ιστοσελίδα:www.protasiprooptikis.blogspot.com
6980925499, 6936548328, 6946465296, 6948788704, 19923, 74306, 79836, 83908