Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2016

Ανακοίνωση της Αγωνιστικής Συνεργασίας στην ΟΤΟΕ



ΝΑ ΑΚΥΡΩΣΟΥΜΕ ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ Ε.Ε- ΔΝΤ-ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Μέσα στο επόμενο διάστημα κυβέρνηση – θεσμοί σχεδιάζουν τον τρόπο που θα επιβάλλουν άμεσα τις βίαιες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που απαιτούν Κεφάλαιο-ΕΕ-ΔΝΤ στο τομέα και των εργασιακών δικαιωμάτων. Αναδιαρθρώσεις που θεωρούν απαραίτητες για μια αμφίβολη “ανάπτυξη”, που βασικές συνιστώσες της είναι η εργασιακή ζούγκλα, τα τεράστια ποσοστά ανεργίας, μισθοί πείνας για τους εργαζόμενους και η ισοπέδωση συντάξεων και κοινωνικών παροχών. Οι εκπρόσωποι της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, με πλήρη υποστήριξη των ντόπιων εργοδοτών όπως φάνηκε και από τις προτάσεις του ΣΕΒ, επιχειρούν να νομιμοποιηθεί ο σημερινός κοινωνικός μεσαίωνας. Έτσι θέλουν να θεσμοθετηθεί νέο κύμα αντεργατικών μέτρων τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα.
Οι βασικές επιδιώξεις τους στον ιδιωτικό τομέα, με βάση και την αποκαλυπτική έκθεση της Bουλής που κυκλοφόρησε δημόσια αρχές Νοεμβρίου καθώς και άλλες πηγές, είναι:
·      Ουσιαστική κατάργηση των Κλαδικών συμβάσεων και επικράτηση των Επιχειρησιακών. Καμία αλλαγή στο ήδη υπάρχον πλαίσιο που δεν επιτρέπει επέκταση των συλλογικών συμβάσεων, ώστε η κάθε επιχείρηση να προσδιορίζει σύμφωνα με τις επιθυμίες της μισθούς και εργασιακές σχέσεις. Συνέχιση της απαγόρευσης της μονομερούς προσφυγής των συνδικάτων στη διαιτησία (ΟΜΕΔ), παρότι υπάρχει αντίθετη απόφαση  του Συμβουλίου Επικρατείας, με αποτέλεσμα να δίνεται η δυνατότητα στους εργοδότες να μπλοκάρουν κάθε προσφυγή.
·      Ομαδικές απολύσεις (αύξηση από 5 σε 10% του μηνιαίου ορίου) και κατάργηση της σύμφωνης γνώμης του κράτους που ήταν μέχρι τώρα απαραίτητη.
·      Νέες μειώσεις σε μισθούς και θεσμοθέτηση «Υποκατώτερου» Βασικού Μισθού που θα λαμβάνουν όλοι οι νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας. Αμφισβήτηση των «3ετιων» και άλλων κοινωνικών επιδομάτων στον ιδιωτικό τομέα.  
·      Συνδικαλιστικός νόμος και καθοριστικό χτύπημα στις ήδη κουτσουρεμένες συνδικαλιστικές και δημοκρατικές ελευθερίες. Με την ουσιαστική κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία, (ήδη το 95% των απεργιών στην Ελλάδα βγαίνουν παράνομες από την ανεξάρτητη δικαιοσύνη τους) και τη θεσμοθέτηση της ανταπεργίας (lock out) θέλουν να παροπλίσουν το εργατικό κίνημα που δεν έχουν στο χέρι, άσχετα αν προσπαθούν επικοινωνιακά να επικεντρωθούν στα «προνόμια» των επαγγελματιών συνδικαλιστών του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Αυτή η νέα σφαγιαστική επίθεση, προστίθεται στο ήδη καταστραμμένο  κοινωνικό τοπίο που έχει διαμορφωθεί από την 6χρονη εφαρμογή των αντεργατικών – αντιλαϊκών νόμων, το τοπίο των απολύσεων, της ανεργίας, της φτωχοποίησης, της απληρωσιάς, τον φοροεπιδρομών, της ακρίβειας.
            Η στάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αποτελεί ακόμη ένα παράδειγμα ότι υποτάσσεται και υιοθετεί τις πιο αντιλαϊκές πολιτικές. Αποδέχεται όλο το υφιστάμενο μνημονιακό πλαίσιο, αποδέχεται σαν βάση συζήτησης τις νέες εξωφρενικές απαιτήσεις της Τρόικας, και προσπαθεί να αποπροσανατολίσει με δήθεν «διορθωτικές προτάσεις». Οι κυβερνητικές προτάσεις για έγκριση εκ των υστέρων των ομαδικών απολύσεων (!) και εφαρμογής μερικής απασχόλησης αντί για απολύσεις (!) είναι απλώς «στάχτη στα μάτια των εργαζομένων», γιατί όλοι ξέρουμε ότι το τελικό αποτέλεσμα θα είναι και ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και απολύσεις με χαμηλότερες αποζημιώσεις.

Όλοι γνωρίζουμε ότι τα νέα μέτρα θέτουν για μια ακόμα φορά στο στόχαστρο τους εργαζόμενους στον κλάδο των τραπεζών. Ο στόχος είναι για μια συνολική αναδιάρθρωση του μοντέλου του τραπεζικού υπάλληλου, με χαμηλότερες αποδοχές, λιγότερες θέσεις εργασίας -επέκταση των ενοικιαζόμενων και της ανάθεσης εργασιών σε εξωτερικούς συνεργάτες, περισσότερη εντατικοποίηση της δουλειάς και εξοντωτικό ανταγωνισμό μεταξύ των εργαζομένων στο κυνήγι της στοχοθεσίας. Οι έμμεσες και άμεσες απειλές με αφορμή τα νέα μέτρα, καθώς και τα προγράμματα αποχωρήσεων χιλιάδων εργαζομένων που πολλές φορές κάθε άλλο παρά «εθελούσιες» αφορούν, είναι χαρακτηριστικά για τα σχέδια των τραπεζιτών.
Πιστός στην γραμμή της υποταγής και του «Μένουμε Ευρώπη» πάση θυσία, ο επίσημος συνδικαλισμός των ΓΣΕΕ-ΟΤΟΕ, κρατάει στάση συναίνεσης  και σήμερα που ξεδιπλώνεται όλη η επίθεση στα εργασιακά. Η ΓΣΕΕ δεν θέλει συντονισμό και κλιμάκωση του αγώνα προκηρύσσοντας αργά 24ωρη απεργία στις 8 Δεκέμβρη, ώστε να μην γίνει πανεργατική όπως πρότεινε η ΑΔΕΔΥ και άλλα σωματεία και ομοσπονδίες.
Ας μην υπάρχουν αυταπάτες. Ο εργοδοτικός – κυβερνητικός συνδικαλισμός σε ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ,ΟΤΟΕ,  όχι μόνο δε θα βάλει πλάτη στο να αναπτυχθεί ένα νικηφόρο, επικίνδυνο ταξικό, ανατρεπτικό εργατικό κίνημα αλλά θα δράσουν πυροσβεστικά σε οποιαδήποτε σπίθα αντίδρασης. Είναι νωπή η εμπειρία από τη “μάχη” που δεν έδωσαν ενάντια στο αντιασφαλιστικό έκτρωμα που πρόσφατα ψηφίστηκε. Πρόσφατο χαρακτηριστικό  παράδειγμα η συμφωνία ΣΕΒ, ΓΣΕΕ, κυβέρνησης για «εθνική γραμμή» διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς για το εργασιακό και η ανταμοιβή της ΓΣΕΕ για αυτή τη στάση με 2,1 εκ ευρώ για … επιμόρφωση συνδικαλιστών.
Αυτή η εικόνα κυριαρχεί και στον κλάδο των τραπεζών. Η ΟΤΟΕ σήμερα δεν έχει πάρει καμία πρωτοβουλία κινητοποίησης του κλάδου και η αντίδρασή της περιορίζεται στη διοργάνωση ημερίδας σε ξενοδοχείο!!! ΟΤΟΕ και Σύλλογοι υποτάσσονται στη λογική της «ανάπτυξης» και κερδοφορίας των τραπεζών, στη λογική του “σοβαρού ρεαλιστικού διαλόγου” με την εργοδοσία στα πλαίσια της αντοχής της  «εθνικής» οικονομίας  μακριά από τα συμφέροντα της πλειοψηφίας των εργαζομένων. Έχει προσφέρει απλόχερα ταξική ειρήνη και σιωπή, με μια κλαδική σύμβαση όπως την ήθελαν οι τραπεζίτες, που δεν μας διασφαλίζει όπως και τότε είχαμε καταγγείλει. ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-Εργοδοτικοί δεν έχουν προβάλει καμία αντίδραση στις ελαστικές σχέσεις εργασίας, στη μείωση χιλιάδων θέσεων εργασίας μόνο μέσα στο 2016. Άκριτη αποδοχή των προγραμμάτων «εθελουσίας», και σε πολλές περιπτώσεις καμία αντίδραση στις έμμεσες και άμεσες απειλές απέναντι στο προσωπικό.

Η αντεπίθεση και ο δρόμος του αγώνα η μόνη μας επιλογή

Θυμός, αγανάκτηση αλλά και απογοήτευση κυριαρχεί στους εργαζόμενους. Θέλουν να μας πείσουν ότι δεν έχει νόημα κανένας αγώνας, έχουν σπείρει το φόβο και την τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, γιατί φοβούνται ένα αληθινά δυναμικό ενωτικό ταξικό εργατικό κίνημα, με σημαία τις ανάγκες των εργαζόμενων και ανυποχώρητο ως τη νίκη. Τα αγωνιστικά σκιρτήματα είναι αναντίστοιχα της επίθεσης. Απαιτείται ένα νέο ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα που θα μετατρέψει τις διάσπαρτες σπίθες σε φωτιά. Ένα κίνημα που
ØΔε θα συμβιβάζεται αλλά θα οργανώνει ανυποχώρητο και ανατρεπτικό αγώνα.
ØΘα στέκεται απέναντι στον κυρίαρχο εργοδοτικό – κυβερνητικό συνδικαλισμό.
ØΘα επιδιώκει το συντονισμό και την ενοποίηση των εργαζόμενων, αναδεικνύοντας πρωτοβουλίες δράσης και το ρόλο των γενικών συνελεύσεων.

Ένα κίνημα που θα αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να εναντιωθούμε όχι σε κάποια μεμονωμένα μέτρα, αλλά και στις βασικές κατευθύνσεις  ξένου και ντόπιου Κεφαλαίου, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ που στόχο έχουν την ανάταξη των κερδών και την αντιμετώπιση της κρίσης τους. Επομένως είναι απαραίτητο ένα κίνημα με στόχους συνολικής διεξόδου και σύγκρουσης και όχι απλά εξαίρεσης,  υπεράσπισης του παλιού ή απλής  επιβίωσης. Που θα παλεύει για την κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων. Τη ρήξη και έξοδο από την φυλακή της Ε.Ε. και των δημοσιονομικών Ευρωσυμφώνων, τον απεγκλωβισμό από την θηλειά του Χρέους και τη διαγραφή του, το πέρασμα των  τραπεζών σε δημόσια ιδιοκτησία, καθώς και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο προς όφελος του λαού και όχι του κεφαλαίου. Ένα κίνημα που θα τολμά να διεκδικεί αξιοπρεπή ζωή των εργαζομένων με βάση τις πραγματικές μας ανάγκες και δυνατότητες σήμερα, δηλαδή αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, μείωση ωρών εργασίας, ενιαίες εργασιακές σχέσεις μόνιμης σταθερής δουλειάς. Τα αυτονόητα στον 21ο αιώνα.
Σ΄ αυτό το δρόμο καλεί η Αγωνιστική Συνεργασία στην ΟΤΟΕ. Μπορεί να φαίνεται δύσκολος, όμως είναι ο μόνος δυνατός να νικήσει. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι με δυναμικούς αγώνες και λογική σύγκρουσης το εργατικό κίνημα πέτυχε νίκες. Ό,τι κερδίσαμε, ήταν χάρη στο συλλογικό αγώνα και την τόλμη των εργαζόμενων. Η μάχη της απεργίας της 8 Δεκέμβρη είναι δική μας υπόθεση. Απεργούμε κόντρα σε όλους και όσα μας κλέβουν στη ζωή! Κάθε απεργός είναι “καρφί” στο μάτι των τραπεζιτών και του Κεφαλαίου. Να αποδείξουμε ότι έχουμε φωνή και δύναμη, να δώσουμε κάθε μάχη για το σήμερα και για το μέλλον.
30-11-2016

Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2016

Εγκλογική διακήρυξη της Αγωνιστικής Πρωτοβουλίας πρ. Εμπορικής - Alpha


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ Εργαζομένων πρώην Εμπορικής-Alpha
 
Διακήρυξη για  τις εκλογές στον ΕΝ.Α.Σ

Συναδέλφοι, συναδέλφισσες
      Περάσαν 6 χρόνια από την είσοδο της χώρας μας στον μηχανισμό στήριξης του ΔΝΤ. Στα χρόνια αυτά επιβλήθηκε από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ ο οικονομικός στραγγαλισμός του ελληνικού λαού το ξεπούλημα της χώρας και το τσάκισμα των εργασιακών και κοινωνικών του δικαιωμάτων. Όλες οι κυβερνήσεις από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ μέχρι τη σημερινή ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υπηρέτησαν πιστά τις εντολές της Τρόϊκας, των ξένων «εταίρων», «θεσμών», κουαρτέτου ή όπως αλλιώς ονομάζονται κάθε φορά. Σ΄αυτά τα χρόνια μας είπαν ότι πρέπει να κάνουμε υπομονή να αποδεχτούμε κάθε μνημονιακό μέτρο προκειμένου να βγούμε από τη κρίση. Μας είπαν «τεμπέληδες» και «κλέφτες» και προσπάθησαν να σφινώσουν στη συνείδηση του ελληνικού λαού ότι φταίει, ότι χρωστάει και πρέπει να πληρώσει!

        Στη πραγματικότητα αυτά τα 6 χρόνια ο ελληνικός λαός πληρώνει την διάσωση των ξένου και ντόπιου κεφαλαίου, των πολυεθνικών των μεγάλων δυνάμεων του πλανήτη, που ειδικά σε περιόδους κρίσεις επιβάλλουν είτε τον οικονομικό στραγγαλισμό λαών όπως συμβαίνει στη χώρα μας, είτε εξαπολύουν πολέμους. Στη γειτονιά μας μυρίζει το μπαρούτι του πολέμου και αυτό δεν μπορεί να μας αφήνει αδιάφορους. Οι βομβαρδισμοί της Συρίας, οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις από τις μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης και την Αμερική γεννούν τεράστια κύμματα προσφύγων, απελπισμένων ανθρώπων που αναζητούν διέξοδο προς τη δύση. Όσοι δεν πνίγονται στα νερά της Μεσογείου στοιβάζονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης.
Σε αυτές τις συνθήκες λοιπόν οφείλουμε να κατανοήσουμε ότι έλληνες και πρόσφυγες είμαστε θύματα της ίδιας βάρβαρης και απάνθρωπης πολιτικής, και δεν μπορούμε παρά να αντισταθούμε με όπλο την αλληλεγγύη μας!

Συναδέλφοι, συναδέλφισσες

          Η καθημερινή υποβάθμιση του βιωτικού μας επιπέδου και η εντεινόμενη επίθεση σε όλο το φάσμα των δικαιωμάτων μας διαψεύδει  περίτρανα την καραμέλα της «ανάπτυξης» που μάσησαν παλιοί και νέοι κυβερνητικοί διαχειριστές. Όχι μόνο δεν βρισκόμαστε κοντά σε κάποια έξοδο από τα μνημόνια και την κρίση αλλά αντιθέτως  βρισκόμαστε σήμερα αντιμέτωποι με ένα νέο γύρο επιδρομής στα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, με στόχο την κατεδάφιση τους. Με το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο  που απαιτούν οι «θεσμοί» και ετοιμάζεται να  φέρει  προς ψήφιση η κυβέρνηση μπαίνουν επιτακτικά στο τραπέζι:
·      Η κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων.
·      Ομαδικές απολύσεις ή εργασία μειωμένου ωραρίου κατά την  οποία ο εργαζόμενος θα λαμβάνει επίδομα ανεργίας από το δημόσιο για τις ώρες που δεν μπορεί να εργαστεί, δηλαδή από τους υπόλοιπους εργαζόμενους!
·      Η αναπροσαρμογή του κατώτατου μισθού με στόχο την περαιτέρω μείωσή του.
·      Ο περιορισμός των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων με κύριο στόχο την ουσιαστική κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία.

         Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αξιοποιώντας την λαϊκή οργή και τους αγώνες που έδωσαν οι εργαζόμενοι, αναρριχήθηκε στην εξουσία για να  συντηρήσει τελικά ακέραια όλη την προηγούμενη πολιτική της φοροληστείας, της βαθιάς φτώχειας, της ανεργίας, της διάλυσης όλων των πυλώνων του Κοινωνικού Κράτους.
Γίνεται λοιπόν ξεκάθαρο ότι όσο ο ελληνικός λαός και οι εργαζόμενοι βρίσκονται βουλιαγμένοι στην απογοήτευση και τη  λογική της ηττοπάθειας που μας θέλει ανήμπορους να αλλάξουμε αυτή την κατάσταση, τόσο η μνημονιακή πολιτική θα συνεχίζεται τσακίζοντας ακόμα και τα τελευταία εργασιακά κοινωνικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα.

Στον κλάδο μας
             Οι τραπεζίτες  σε συνεργασία με την κυβέρνηση δρομολογούν την πώληση των δανείων ,τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας, χωρίς καμία ευνοϊκή μεταχείριση σε ανέργους, εργαζόμενους και συνταξιούχους που έχουν υποστεί τρομερές μειώσεις μισθών.  Όλο το νομικό πλαίσιο που έχει στηθεί είναι κομμένο στα μέτρα των τραπεζών . Με τις κατασχέσεις, ο λαός που ανακεφαλαιοποίησε τις τράπεζες με δεκάδες δις όλα αυτά τα χρόνια τώρα κινδυνεύει να χάσει  το σπίτι του ή και το εισόδημά του.
Ταυτόχρονα έχει ξεκινήσει η εφαρμογή των πλάνων αναδιαρθρώσεων.
Στόχος τους η μείωση του λειτουργικού κόστους με μείωση των θέσεων εργασίας με εθελούσιες «απολύσεις», κλείσιμο καταστημάτων, επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων με  επινοικιαζόμενο προσωπικό και προσωπικό προερχόμενο από τις συγχωνεύσεις.
Το γεγονός ότι σήμερα επιχειρούν να χτυπήσουν τα συνδικαλιστικά δικαιώματα και την απεργία, επιβεβαιώνει ότι η μοναδική διέξοδος βρίσκεται στην ανασυγκρότηση και την μαζικοποίηση των σωματείων, την συλλογική δράση και τον ενιαίο πανεργατικό απεργιακό αγώνα. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να ανατρέψουμε την αντεργατική αντιλαϊκή πολιτική που επιβάλλουν ΕΕ και ΔΝΤ και εφαρμόζουν πιστά όλες οι υποτελείς κυβερνήσεις.
Απαραίτητη προϋπόθεση για να αναπτυχθούν τέτοιοι αγώνες είναι η ανατροπή των συμβιβασμένων, ξεπουλημένων συνδικαλιστικών δυνάμεων που ηγεμονεύουν σε  ΓΣΕΕ, ΟΤΟΕ αλλά και στους συλλόγους των τραπεζών.

Ο υποταγμένος συνδικαλισμός σύμμαχος στα σχέδια εργοδοσίας – κυβέρνησης – Τρόικας               Δεν έχουμε καμιά αυταπάτη, οι δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ(ΔΗΣΥΕ) της ΔΑΚΕ-εργοδοτικοί αλλά και οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ(ΜΕΤΑ), όχι μόνο δε θα βάλουν πλάτη στο να αναπτυχθεί ένα νικηφόρο, μαζικό εργατικό κίνημα αλλά θα δράσουν πυροσβεστικά σε οποιαδήποτε σπίθα αντίδρασης. Είναι νωπή η εμπειρία από τη “μάχη” που δεν έδωσαν ενάντια στο αντιασφαλιστικό έκτρωμα που πρόσφατα ψηφίστηκε. Ακόμα   και σήμερα που ξεδιπλώνεται μία νέα επίθεση στα εργασιακά  οι δυνάμεις αυτές  επιχειρούν  να υπονομεύσουν  την δυνατότητα των εργαζομένων  να αντιδράσουν ενωτικά μαζικά και μαχητικά. Η ΑΔΕΔΥ εξήγγειλε απεργία στις 24 Νοέμβρη , η ηγεσία της ΓΣΕΕ αρνήθηκε να συμπορευτεί και επέλεξε 8 Δεκέμβρη, διασπώντας τους εργαζόμενους δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Με αυτή τη στάση η ΓΣΕΕ υποσκάπτει την δύναμη του συνδικαλιστικού κινήματος και τελικά δίνει χέρι βοήθειας στους σχεδιασμούς Κυβέρνησης, εργοδοτών και κουαρτέτου.
Στην  ΟΤΟΕ οι ίδιες δυνάμεις με τη σιωπή τους και την αδράνεια τους, έσυραν τους εργαζόμενους σε μία σειρά υποχωρήσεων απέναντι στις απαιτήσεις των διοικήσεων και τελικά συναίνεσαν στην υπογραφή μίας κλαδικής σύμβασης όπως την ήθελαν οι τραπεζίτες.

Συγκεκριμένα στην ALPHA
            Οι εργασιακές συνθήκες διαρκώς χειροτερεύουν, πολλοί συνάδελφοι δουλεύουν σε εξοντωτικούς ρυθμούς. Το ωράριο έχει ξηλωθεί και ενώ η διοίκηση με προκλητικό και ευλαβικό  τρόπο μετράει τα λεπτά της πρωινής καθυστέρησης προχωρώντας στη συνέχεια σε μειώσεις από το μισθό μας, ούτε λόγος δεν γίνεται για την πληρωμή υπερεργασίας-υπερωρίας. Πολύ συχνά αναγκαζόμαστε να παρακολουθούμε σεμινάρια και να δίνουμε πιστοποιήσεις μέσα στο Σαββατοκύριακο. Το κλείσιμο καταστημάτων το επωπίζονται οι εργαζόμενοι με μετακομίσεις και πακεταρίσματα μέχρι και τις βραδινές ώρες χωρίς φυσικά πληρωμή υπερωριών! Ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα έχουμε γίνει  μάρτυρες στοχοποίησης συναδέλφων με μετακινήσεις σε απομακρυσμένες περιοχές, σε άλλες πόλεις ή από νησιά στην Αθήνα, με κλήσεις στο γραφείο του ανθρώπινου δυναμικού εκβιασμούς και απειλές, με στόχο να δηλώσουν παραίτηση. Η Διοίκηση θέλει να διώξει εργαζόμενους πάση θυσία με μικρό κόστος, με ελάχιστους να βγαίνουν στη σύνταξη, με πιέσεις και κλίμα τρομοκρατίας.  Όλο αυτό μάλιστα ονομάζεται «εθελούσια έξοδος» της οποίας τα κριτήρια δεν έχουν ανακοινωθεί δημόσια ή «κίνητρα αποχώρησης» κατά πως θεωρούν ότι είναι ποιο ευκολοχώνευτο  . Με την εργασιακή απαξίωση μεγάλου μέρους του προσωπικού χρησιμοποιεί την αξιολόγηση σαν μοχλό πίεσης για την έξοδο ή εργαλείο  μαζικής τρομοκράτησης.

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες

Όλα αυτά συντελούνται αφενός σε απόλυτη συνεργασία με την ηγεσία του συλλόγου της ALPHA(παράταξη «ενωμένος σύλλογος») η οποία δίνει  όρκους πίστης και υποταγής  στη διοίκηση, αφετέρου με την απόλυτη σιωπή της ηγεσίας του συλλόγου ΕΝ.Α.Σ.
Από τις προηγούμενες εκλογές μέχρι σήμερα, περάσαμε από το δημοψήφισμα στο 3ο μνημόνιο, βρεθήκαμε μπροστά στην εφαρμογή νέων αντιλαϊκών μέτρων, κουβαλήσαμε στους ώμους μας την τραπεζική αργία σε καθεστώς απόλυτης εργοδοτικής αυθαιρεσίας, πέρασε ο αντιασφαλιστικός νόμος έκτρωμα, έληξε η επιχειρησιακή αλλά και η κλαδική σύμβαση, διαπραγματεύτηκαν κατά τα λεγόμενά τους με την διοίκηση με αρνητικό  αποτέλεσμα για όλους μας, απολύθηκαν συνάδελφοι,  και ο συλλογός μας βρισκόταν σε απόλυτη αδράνεια, χωρίς σύγκληση γενικών συνελεύσεων χωρίς καμία παρέμβαση και κινητοποίηση!
Αυτό είναι το αποτέλεσμα του γραφειοκρατικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού. Η κύρια ευθύνη για την κατάσταση αυτή ανήκει στη ΔΗΣΥΕ, την πλειοψηφούσα παράταξη .  Το γεγονός ότι ο συλλογός μας δεν μπήκε καν στον κόπο να εκδώσει μία καταγγελία για τις πρόσφατες απολύσεις, το γεγονός ότι τήρησε απόλυτη σιωπή μπροστά στους εκβιασμούς και τις απειλές συναδέλφων οι οποίοι σήμερα είναι απολυμένοι με την σ.Τσουκιά να βρίσκεται σε δικαστικό αγώνα αρκεί για να καταγγελθεί απερίφραστα η παράταξη της ΔΗΣΥΕ η οποία αρνήθηκε να πάρει θέση προσφέροντας πολύτιμες υπηρεσίες στην διοίκηση της τράπεζας. Οι συνδικαλιστές της ΔΗΣΥΕ όχι μόνο έχουν παραλύσει κάθε συλλογική διαδικασία και δράση του σωματείου αλλά ταυτόχρονα προσπαθούν να το μετατρέψουν σε παραμάγαζο ή στην καλύτερη περίπτωση σε δικηγορικό γραφείο.. Δημιουργούν  e-shop εκπτώσεων και διαφημίζουν πακέτα διακοπών σε μία προσπάθεια να ανταγωνιστούν τις πιστωτικές κάρτες και λοιπές τραπεζικές υπηρεσίες του Γκιάτη.  Αυτός ο συνδικαλισμός δεν υπηρετεί τα συμφέροντά μας, αποτελεί δεκανίκι της εργοδοσίας και των αντεργατικών σχεδιασμών και πρέπει να τον καταδικάσουμε.
Εξίσου σημαντική ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση του ΕΝ.Α.Σ είχε και η ΕΑΣ που συμμετείχε στο Προεδρείο του Συλλόγου. Γιατί όλα τα προηγούμενα χρόνια κράτησε στάση σιωπής και συναίνεσης απέναντι στη ΔΗΣΥΕ συμβάλλοντας στην μετατροπή του σωματείου σε γραφειοκρατικό όργανο συνδιαλλαγής με τη διοίκηση. Γιατί προκειμένου να διατηρήσει τη θέση τους στο προεδρείο δεν κατήγγειλε  δημόσια τις μεθοδεύσεις της ΔΗΣΥΕ την αντιδημοκρατική και αδιαφανή λειτουργεία του συλλόγου. Η όψιμη λοιπόν πρεμούρα, λίγο πριν τις εκλογές να εμφανιστεί η ΕΑΣ ότι πάει κόντρα στη ΔΗΣΥΕ όταν τη τελευταία τριετία συμπορεύτηκαν στο τιμόνι του συλλόγου δεν μας πείθει! Σήμερα εμφανίζεται μαζί με πρώην συνδικαλιστές της ΔΗΣΥΕ ως «Συμμαχία εργαζομένων», η αλλαγή ονόματος όμως δεν απαλλάσει κανέναν από τις ευθύνες του για τον συνδικαλισμό που  υπηρέτησε μεχρι και λίγο καιρό πριν τις εκλογές.
Η ΕΣΑΚ πρόβαλε  ως  μοναδική αναγκαιότητα τη συσπέιρωση των εργαζομένων στο ΠΑΜΕ την ίδια στιγμη που έχει εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια για την ανασυγκρότηση του συλλόγου και τη δράση των εργαζομένων μέσα σε αυτόν. Αποχωρώντας   από τον ΕΝ.Α.Σ. έδωσε το δικαίωμα στην εργοδοτική παράταξη του Γκιάτη να πετάξει τόνους λάσπης στον ΕΝ.Α.Σ μέσα από μία ανακοίνωση στην οποία η ΕΣΑΚ δεν μπήκε καν στον κόπο να απαντήσει. Πώς να το κάνει  άλλωστε όταν  με πρόσφατη ανακοίνωσή τους θεωρούν την ένταξη στο άλλο σωματείο σαν το μισό βήμα που πρέπει να κάνουμε.

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες.
Κόντρα σε κάθε αυταπάτη εκλογικών σωτήρων που μας οδήγησε αφοπλισμένους μπροστά στη νέα σφαγή εργασιακών ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, κόντρα σε κάθε συνδικαλιστική δύναμη που υπηρετεί  τον συμβιβασμό, τη λογική του μικρότερου κακού και τη συνδιαλλαγή με την εργοδοσία πρέπει και μπορούμε να παλέψουμε για ένα σωματείο που ΕΝΩΝΕΙ, ΣΥΖΗΤΑΕΙ, ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ!
.            
·      Που θα  ενώνει τα μέλη του με ζωντανές μαζικές συλλογικές διαδικασίες  στις οποίες κάθε εργαζόμενος θα έχει ουσιαστική συμμετοχή .Ασπίδα απέναντι στους εκβιασμούς της εργοδοσίας και της κυβέρνησης, που απαιτούν την πλήρη υποταγή και συνθήκες γαλέρας. Που θα ορθώνει τοίχο υπεράσπισης σε κάθε προσπάθεια εκφοβισμού μας από όπου και αν προέρχεται . Που θα βάζει φραγμό σε κάθε προσπάθεια άσκησης βίας στο όνομα του διευθυντικού δικαιώματος.

·      Που θα  διεκδικεί  δεδουλευμένα, αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος μας ,κατάργηση της απαράδεκτης διαδικασίας αξιολόγησης , κάθε απόλυση να γίνεται μάχη όλων μας. Κανείς εργαζόμενος μόνος του, καμιά αυθαιρεσία να μην μείνει αναπάντητη.
·      Που θα έχει καθαρή στάση απέναντι στην εργοδοσία στη βάση των πραγματικών αναγκών μας χωρίς να «συνδιαλέγεται» και διαπλέκεται με αυτήν.
  • Που θα στηρίζει και συμβάλλει στη δημιουργία ζωντανών επιτροπών του σωματείου στους χώρους δουλειάς.
  • Που δεν θα παραιτείται από την πάλη και διεκδίκηση  για αξιοπρεπή συλλογική σύμβαση και όρους εργασίας, για ενιαίες εργασιακές σχέσεις μόνιμης δουλειάς για όλο το προσωπικό.
  • Που θα ενώνει τον αγώνα του με τον αγώνα όλων των εργαζομένων που χτυπιούνται.
  • Κόντρα σε κάθε ξενοφοβική ρατσιστική αντίληψη που θα μπορεί να εκφράζει την αλληλεγγύη του σε κάθε κατατρεγμένο λαό, θύμα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων.
  • Που θα παλέψει για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης, Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ.

Στις εκλογές του Συλλόγου Ψηφίζουμε-Στηρίζουμε
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ
Εργαζομένων πρώην Εμπορικής-Alpha http://protovoulia-alpha.blogspot.gr